مادرم گریه کنان شیرم داد

مادرم گریه کنان شیرم داد
پدرم سینه زنی یادم داد
مادرم غرق در احساسم کرد
پدرم عاشق عباسم کرد
خوش بحال همه ی ایل و تبارم بخصوص
خوش بحال پدرم که پسرش نوکر توست
آمدم سوی هیئت که کمی مست کنم
همه ی ایل و تبارم به فدای یل بی دست کنم
برود هرکه دلش خواست شکایت بکند
شهر باید به من هیئتی عادت بکند...
ﺑﺎﺯ ﻫﻢ ﻧﺎﻡ حسین آمد ﻭ ﺩﻳﻮﺍﻧﻪ ﺷﺪم
ﺑﺎﺯ ﺍﻣﺎﺩﻩ ﻯ یک ﻣﺴﺘﻰ ﺟﺎﻧﺎﻧﻪ ﺷﺪم
ﻋﺎﻗﺒﺖ ﮐﺮﺑﺒﻼ ﺭﺍ ﺯ ﺭﺿﺎ ﻣﻴﮕﻴﺮم
ﮔﻮﺷﻪ ﻱ ﺻﺤﻦ ﺣﺴﻴﻦ ﺑﻦ ﻋﻠﻲ ﻣﻴﻤﻴﺮم
ﺍﺯ ﻏﻢ ﻭ ﻣﺎﺗﻢ ﺍﻭﻻﺩ ﻋﻠﻰ ﭘﻴﺮ ﺷﺪم
من ﺳﺮ ﺳﻔﺮﻩ ﻯ ﻋﺒﺎﺱ ﻧﻤﮏ ﮔﻴﺮ ﺷﺪم
هییت ﺳینه ﺯﻧﺎﻥ ﺣﺮﻡ ﺍﻓﺘﺎﺩﻩ ﺑﻪ ﺭﺍﻩ
ﻫﺮﮐﻪ ﺩﺍﺭﺩ ﻫﻮﺱ ﮐرب وبلا ، ﺑﺴﻢ ﺍﻟﻠﻪ..