امسال نیز چون سال های دیگر مردم ایران خود را برای استقبال
امسال نیز چون سال های دیگر مردم ایران خود را برای استقبال از سال نو آماده می کنند و در این ایام یکی از آیین هایی که سالیان سال اجرا می شود سنت زیارت اهل قبور است. شب جمعه آخر هر سال که از راه می رسد مردم خود را به دیار اهل قبور می رسانند تا در آخرین پنجشنبه آخر سال مردگان را از یاد نبرده باشند.
زیارت اهل قبور و یاد کردن مردگان سنتی ارزشمند است که همچون دید و بازدید سال نو علاوه بر صفای باطن و تلطیف روح، یاد نو شدن در جهان دیگر را یادآور می شود، همچنین افراد را مدت زمانی از مسائل دنیوی و کارهای مهم باز داشته و کمک می کند تا لحظه ای به خود آمده و درک بیشتر و عمیق تری از مسئله مرگ و زندگی داشته باشند.
شب جمعه آخر هر سال مردم به دیدار عزیزانشان می روند و با پاشیدن گلاب، شستن قبور با آب زلال و نثار گل و ذکر صلوات و ختم سوره هایی که در روایات توصیه شده است ( مانند سورههای فاتحه، یس، صافات، تبارک، احزاب، آیة الکرسی، هفت مرتبه اناانزلناه... ) سعی در زنده نگه داشتن یاد و خاطره آنان دارند.
احترام مردگان، گویای نوعی تعادل در زندگی است و پیام آن این است که شادی و غم در کنار هم قرار دارند و در اوج شادی نباید از اندوه و جدایی و ترک دنیا و متعلقات آن غافل بود.
پس از تحویل سال هم، ایرانیان به پاس احترام به مردگان و بازماندگان آنها، ابتدا به خانه کسی میروند که تازگی عزیزی را از دست داده است.
بهار می آید تا دلهایمان را بهاری کند به قلبهایمان آرامش ببخشد، نوید شادابی و سرزندگی دهد و نوروز بر تار روزگار خوش بنوازد. باید این بهار را با عزیزان از دست رفته قسمت کرد.
امام جعفر صادق (ع) می فرمایند :
همان گونه که زندگان با هدایا، شاد میشوند اهل قبور و برزخیان نیز با ترحم و استغفار که نسبت به آنان میشود، شاد میگردند.
(طاهری، سیری پس از مرگ، دفتر انتشارات اسلامی، چاپ دوم، قم، 1376، ص 326، نقل شده از: محجة البیضاء، ج 8، ص 292.)
التماس دعا
شادی روح اموات صلوات...
اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم
#
زیارت اهل قبور و یاد کردن مردگان سنتی ارزشمند است که همچون دید و بازدید سال نو علاوه بر صفای باطن و تلطیف روح، یاد نو شدن در جهان دیگر را یادآور می شود، همچنین افراد را مدت زمانی از مسائل دنیوی و کارهای مهم باز داشته و کمک می کند تا لحظه ای به خود آمده و درک بیشتر و عمیق تری از مسئله مرگ و زندگی داشته باشند.
شب جمعه آخر هر سال مردم به دیدار عزیزانشان می روند و با پاشیدن گلاب، شستن قبور با آب زلال و نثار گل و ذکر صلوات و ختم سوره هایی که در روایات توصیه شده است ( مانند سورههای فاتحه، یس، صافات، تبارک، احزاب، آیة الکرسی، هفت مرتبه اناانزلناه... ) سعی در زنده نگه داشتن یاد و خاطره آنان دارند.
احترام مردگان، گویای نوعی تعادل در زندگی است و پیام آن این است که شادی و غم در کنار هم قرار دارند و در اوج شادی نباید از اندوه و جدایی و ترک دنیا و متعلقات آن غافل بود.
پس از تحویل سال هم، ایرانیان به پاس احترام به مردگان و بازماندگان آنها، ابتدا به خانه کسی میروند که تازگی عزیزی را از دست داده است.
بهار می آید تا دلهایمان را بهاری کند به قلبهایمان آرامش ببخشد، نوید شادابی و سرزندگی دهد و نوروز بر تار روزگار خوش بنوازد. باید این بهار را با عزیزان از دست رفته قسمت کرد.
امام جعفر صادق (ع) می فرمایند :
همان گونه که زندگان با هدایا، شاد میشوند اهل قبور و برزخیان نیز با ترحم و استغفار که نسبت به آنان میشود، شاد میگردند.
(طاهری، سیری پس از مرگ، دفتر انتشارات اسلامی، چاپ دوم، قم، 1376، ص 326، نقل شده از: محجة البیضاء، ج 8، ص 292.)
التماس دعا
شادی روح اموات صلوات...
اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم
#
۳.۴k
۲۷ اسفند ۱۳۹۴
دیدگاه ها (۲)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.