پنجشنبه های دلتنگی

پنجشنبـه هـای دلتنـگی ؛

سـلام ای سکــوت غریبـانـه دل ،
سـلام ای امیــد دل نا امیـدم ،
سـلام ای لبخنـد زیبـای خـدا ،
خـداحافـظ ای آشنـای قـدیمـی ،
خـداحافظ ای خفتـه در خاک ،
خداحافـظ ای مانـده در یـاد ،

سکـوت قبرستـان ، این دیـار خفتـگان خامـوش را با کلام خـدا می شکنیـم تا به عزیـزانمـان بگـوییم ؛

هنـوز به یادتـان هستیـم ،
هنـوز با شـاخه گل به دیـدارتـان می آییم و با ظـرفی آب مزارتـان را شستشـو میدهیـم .

درست است که شمـا در دیار فـرامـوشـان آرمیـده ایـد ؛
امـا خانـه ای در قلبهـای مـا داریـد ابـدی .
آرام بخـوابیـد کـه بیـادتـان هستیـم !