گلم از خود رهیدن را بیاموز

گلم از خود رهیدن را بیاموز
به سرمنزل رسیدن را بیاموز
مجال تنگ است وراهی درپیش
به پاهایت دویدن را بیاموز
زمین بی عشق خاکی سرد ومرده است
به قلب خود تپیدن رابیاموز
جهان جولانگهی همواره زیباست
به چشمت خوب دیدن را بیاموز