‏از پنجره بسته میترسم،از ساکت بودن اطرافم،از تنهابودن با

‏از پنجره بسته میترسم،از ساکت بودن اطرافم،از تنهابودن با خودم،پنجره را باز میکنم،صدای خیابان که مثل پتک در سرم کوبیده میشود را در عین آزار دهنده بودن دوست دارم،پذیرفته ام آزار دهنده ها هم میتوانند دوست داشتنی باشند مثل صدای خیابان برای فرار از افکارم یا عکس تو برای فرار از دلتنگی.