تلخم به وعده های تو شیرین نمیشوم

تلخم، به وعده های تو شیرین نمیشوم
چون دورِ قبل، من به تو خوشبین نمیشوم

با جهل کشوری به فنا میرود ولی
من باعثِ هزینه ی سنگین نمیشوم

پس داده ای تو درس خودت را چهارسال
من که دوباره آدمِ پیشین نمیشوم

من شاعرم اگر که نگویم، خیانت است
آلوده ی تظاهر ننگین نمیشوم

جز ننگ و عار در سند بیست_سی نبود
با رای خویش دشمنِ این دین نمیشوم

این انقلاب سهم همان پابرهنه هاست
پس بی خیال مردم مسکین نمیشوم

صد روز و اشتغال و کلیدت دروغ بود
من خام وعده های دروغین نمیشوم

آری شناسنامه ی ملت اگر تویی
من بی شناسنامه تر از این نمیشوم