بی سر و صدا به یادت هستم،

بی‌ سر و صدا به یادت هستم،
بدون بلوا دوستت دارم،
خاطراتت را در سکوت مرور می‌کنم،
در خفا عکس‌هایت را می‌بوسم،
بغض‌آلود زیرِ باران قدم می‌زنم،
قطره‌قطره پیر و ذرّه‌ذرّه آب می‌شوم،
و بالاخره در یک غروبِ غم‌آلودِ جمعه‌،
تنهایی را باور می‌کنم،
آهسته از همه‌جا می‌روم،
دور می‌شوم و آرام‌آرام می‌میرم.
‌‌ ‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‎