رجعت امام حسینع در آخرالزمان در آخرین خطبه روز عاشورا

رجعت امام حسین(ع) در «آخرالزمان» در آخرین خطبه روز عاشورا

امام محمدباقر(ع) در روایتی آخرین خطبه امام حسین(ع) در کربلا را بیان می‌کند که مربوط به مهدویت و امر ظهور است.
حسین بن علی (علیهماالسلام) قبل از اینکه کشته شود به اصحابش فرمود:
همانا رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) (به من) فرمود: ای فرزندم! همانا تو به زودی به سوی عراق سوق داده خواهی شد.
و آن زمینی است که انبیاء و اوصیای انبیاء با آن ملاقات کردند.
و آن زمینی است که«عمورا»نامیده می‌‏شود
همانا تو و جماعتی از اصحاب تو در آنسرزمین شهید خواهی شدکه (آنان) درد آهن (نیزه و شمشیر) را حس نمی‏‌کنند
سپس این آیه را تلاوت فرمود:«گفتیم: ای آتش! سرد و سلامت باشد بر ابراهیم»، جنگ برای تو و بر اینان (همراهانت) سرد و سلامت خواهد شد
سپس (امام حسین به اصحاب خود فرمود:)بشارت باد بر شما. به خدا سوگند، اگرچه (دشمنان) ما را می‏‌کشند، ولی ما بر پیامبرمان(صلی الله علیه و آله و سلم) وارد می‌‏شویم
سپس من به قدری که خدا بخواهد مکث خواهم کرد!
سپس اول کسی خواهم بود که زمین برایش شکافته می‌‏شود
و خارج خواهم شد (خروج خواهم کرد)، خارج شدنی که موافق آن خارج شدن امیرالمؤمنین (علیه‏السلام) و قیام قائم ما و حیات رسول‏‌الله (صلی الله علیه و آله و سلم) است
سپس افرادی از آسمان که نزد خدایند بر من نازل می‏‌شوند در حالی که هرگز به سوی زمین نازل نشده‌‏اند
و جبرئیل، میکائیل، اسرافیل و لشکریانی از ملائکه بر من نازل خواهند شد
حضرت محمّد و علی و من و برادرم و همۀ آن کسانی که خدا بر آنان منت نهاده،درحمل‌‏کنندگانی از حاملان پروردگار نازل می‏‌شویم، شترانی از نور که تاکنون احدی از خلایق بر آنها سوار نشده‏‌اند
بعد از این، حضرت محمّد (صلی الله علیه و آله و سلم) پرچم خود را به اهتزاز درمی‌‏آورد و آن را به همراه شمشیرش به قائم ما می‏‌دهد
سپس ما بعد از آن، مدتی که خدا بخواهد مکث می‏‌کنیم
بعد آن، همانا خداوند از مسجد کوفه چشمه‏ ای از روغن و چشمه ‏ای از آب و چشمه‌‏ای از شیر خارج می‌‏کند
همانا بعد از آن، امیرالمؤمنین (علیه‏السلام) شمشیر رسول خدا را به من می‏‌دهد، و مرا به سوی مشرق و مغرب زمین (تجهیز و) روانه می‌‏کند
پس من به هیچ یک از دشمنان خدا بر نمی‌‏خورم مگر اینکه خون او را می‏‌ریزم،و هیچ بتی را نمی‏‌بینم مگر اینکه آن را می‌‏سوزانم
تا اینکه به هند می‏‌رسم و آن را فتح می‏‌کنم
و همانا دانیال و یوشع خارج می‏‌شوند و به امیرالمؤمنین (علیه‏السلام) عرضه می‏‌دارند که خدا و رسول او راست گفته‌‏اند
سپس ایشان با تعداد هفتاد مرد بسوی بصره می‌روند و دشمنان خود را می‌‏کشند
و گروهی به سوی روم اعزام می‏‌شوند و خداوند پیروزی رانصیب آنان می‏‌کند
سپس، من هر جنبنده‌‏ای را که خدا گوشت آن را حرام کرده می‏‌کشم تا اینکه در روی زمین غیر از گوشت طیّب چیزی نباشد
من بر یهود و نصارا و سایر ملل اسلام را عرضه می‌‏دارم، و آنان را بین اسلام و شمشیر مخیر می‏‌گذارم؛پس هر کس اسلام بیاورد، منت بر او می‏‌گذارم، و هر کس از اسلام کراهت داشته باشد خدا خون او را خواهد ریخت
هیچ مردی از شیعیان ما روی زمین باقی نخواهد بود، مگر اینکه خداوند مَلَکی را به سوی او نازل می‌‏کند تا خاک را از روی او کنار زند،و همسرانش و مقامش را در بهشت به وی بنمایاند
در روی زمین شخص نابینا و زمین‏‌گیر و مبتلائی نخواهد بود مگر اینکه خداوند به وسیلۀ ما اهل‌‏ بیت بلا را از او برطرف می‏‌کند
و به قدری برکت از آسمان به سوی زمین نازل می‌‏شود که شاخه درخت از زیادی میوه می‏‌شکند! میوه زمستانی در تابستان و میوه تابستانی در زمستان خورده می‏‌شود
و این است معنای سخن خداوند عزوجل که ‌: «اگر اهل کتاب ایمان می‌‏آوردند و تقوا پیشه می‏‌کردند، ما به یقین برکاتی از آسمان و زمین برای آنان قرار می‏‌دادیم، ولی اینان تکذیب کردند و ما آنان را به واسطۀ آنچه کسب کردند مؤاخذه کردیم.»
سپس خداوند کرامتی را برای شیعیان ما عطا می‏‌کند که چیزی در زمین و آنچه در آن هست بر آنان پنهان نخواهد بود.
تا اینکه مردی از میان اینها اراده کند که دانشی از اهل‌بیت خود بداند، آنان را با علم به آنچه انجام می‌‏دهند، آگاه می‌‏سازد