وقتی بیننده به کارهای ویتکین (Peter Witkin) نگاه می کند،

وقتی بیننده به کارهای ویتکین (Peter Witkin) نگاه می کند، امکان ندارد عکس ها به راحتی از ذهنش خارج شود. ویتکین اعتقاد دارد که احساس انسان جلوتر از عقل او در حرکت است. او با نوع صحنه پردازی و استفاده از اجساد تکه تکه شده ی انسان های خاص (افراد کوتوله، عجیب الخلقه و معلولان جسمی)، به خوبی توانسته احساسات بیننده را بر انگیزد، حال فرق نمی کند که این حس خوب باشد یا بد.
ویتکین برخلاف نظر خیلی از مردم، از نظر روانی یک انسان کاملاً سالمی است و پشت عکس های عجیب، تاریک و وحشتناک او قطعاً فکر و انگیزه آگاهانه ای وجود دارد، چون او از زمان کودکی مقالاتی که در مورد انواع بیماریهای روانی، شخصیتهای عجیب و افراد طرد شده جامعه در روزنامه ها چاپ می شد را جمع آوری می کرد. او همیشه قبل از عکاسی ایده خود را در کاغذ طراحی و تمام جزئیات لازم برای صحنه پردازی را لحاظ می کرد. همچنین ویتکین بعد از عکاسی و هنگام چاپ عکسها، نگاتیوها را دستکاری و خط انداخت تا اثر خود را تاثیرگذارتر و منحصر به فرد کند.
به طور کلی، در نگاه اول شاید کارهای ویتکین دلهره آور و پیچیده به نظر برسد، ولی با کمی شناخت از تفکر وی، می توان به این نتیجه رسید که عکسهای او زیبا و حتی گاهی شاهکار است.

منبع: صفحه خانم شادی - علی بندری در ویرگول

بالاخره این هم یه جور عکاسیه!!!