امید از دل ناامیدی طلوع میکند

«امید از دلِ نااُمیدی طلوع میکند...

مثل صبح که از دل شب می آید؛

همین شکوفه های بهاری است که
از دلِ‌یخ زدهٔ درخت ها سرمیزند...

یا بارانی که
بعد از دلتنگی ِ آسمان میبارد...

امید
همین یاد ِ[خدایی نزدیک‌تر از ]
رگ گردن است وقتی بغض داری... »





±
#پيامبر صلي الله عليه و آله :

لا وُكِلَ ابْنُ آدَمَ اِلاّ اِلى مَنْ رَجاهُ وَلَوْ اَنَّ ابْنَ آدَمَ لَمْ يَرْجُ اِلاَّ اللّه َ ما وُكِلَاِلى غَيْرِهِ؛



انسان
به همان كسى واگذار مى شود كه به او اميد بسته است
و اگر
انسان جز به خدا اميد نبندد به غير خدا واگذار نمى شود.

كنزالعمّال، ح 5909


#یاربّ