پارت اول
پارت اول
گزارش همشهری/ مصلحت یا احتیاط؟
پایگاه خبری فوتبالی- این میتواند هیجانانگیزترین خبر فوتبالی روزهای پایانی سال باشد. وقتی تماشاگران میتوانند در سالنهای سربسته بسکتبال ببینند و هنگامی که سالنهای سینما و تئاتر باز هستند و کنسرتهای موسیقی برقرار، چرا فقط رفتن به استادیوم خلاف دستورالعملهای بهداشتی است؟ مصلحت یا احتیاط، هر چه بود گذشت و حالا حضور تماشاگران در داغترین داربی سال، میتواند موخره مناسبی برای یک سال فوتبالی باشد.
به گزارش فوتبالی، در یادداشتی در روزنامه همشهریآمدهاست:
«۱- هر هفته که از رقابتهای لیگ برتر میگذرد، به فاصلهگرفتن بیشتر سرخابیها از بقیه تیمها میانجامد. جوری که میشود گفت همه تیمها جدای از تلاش برای کسب امتیاز بیشتر برای قرارگرفتن در جایگاه بالاتر در جدول و فاصلهگرفتن از منطقه سقوط، عملا دارند برای استقلال و پرسپولیس بازی میکنند. از همین نساجی میشود مثال زد که در آخرین بازیاش استقلال را مثل دور رفت متوقف کرد و در مقابل رفت و برگشت مقابل پرسپولیس باخت. اگر سرخپوشان موفق شوند برای ششمین بار جام قهرمانی را بالای سر ببرند، بخشی از این موفقیت محصول چهار امتیازی است که نساجی از رقیب سنتیشان کسر کرد و در مقابل شش امتیاز به پرسپولیس داد. همان طور که هفته گذشته گلگهر با تساوی مقابل پرسپولیس فاصله این تیم با آبیپوشان صدرنشین را به پنج امتیاز رسانده بود. دو تیم بالانشین پایتخت حسابشان را از بقیه جدا کردهاند و در کورس قهرمانی رقیبی جز یکدیگر نمیشناسند. فاصله پرسپولیس به عنوان تیم دوم جدول با سپاهانکه فعلا در جایگاه سوم است، به ۱۰امتیاز رسیده است. سپاهان که ابتدای فصل به عنوان پرمهرهترین تیم لیگ، یکی از مدعیان جدی قهرمانی بود امتیازاتی را از دست داده که بعید است بشود در ادامه جبرانش کرد. رؤیای قهرمانی هر هفته دستنیافتنیتر میشود. آن چه هنوز در دسترس است، رسیدن به لقبی است که نزدیک به دو دهه است از ادبیات فوتبالی حذف شده بود؛ عنوان بهترین تیم شهرستانی که محصول دوران تسلط مطلق سرخابیها بود و حالا سپاهان اصفهان برای رسیدن به آن باید با مس رفسنجان، گلگهر سیرجان و احتمالا فولاد اهواز رقابت کند.
۲- از نتایج این فصل استقلال فقط با صفت درخشان میشود یاد کرد. تنها تیم بدون باخت لیگ که حتی در روزهای بدش هم نهتنها نمیبازد که بیشتر از هر تیم دیگری طعم دلچسب برد را میچشد. برای تیمی که به بردن پیدرپی عادت کرده، یک تساوی در روز درخشش دروازهبان تیم رقیب، نباید چندان نگرانکننده باشد. البته وقتی نفس گرم پرسپولیس را پشت گردنت حس میکنی، داستان میتواند متفاوت باشد. اما حتی این موضوع هم نباید شکیبایی کادر فنی و بازیکنان استقلال را بر هم بزند. واکنش کادر فنی استقلال به تنها صحنه جنجالی بازی با نساجی، که هیچ کارشناس داوریای آن را پنالتی تشخیص نداد، ناامیدکننده و البته مسبوقبهسابقه بود. این میزان فرافکنی و رفتارهای غیر حرفهای البته منحصر به فرهاد مجیدی نیست ولی از او در بهترین فصل مربیگریاش، میشود انتظار داشت که کمی شکیباتر باشد. استقلال در هفتههای آتی بازیهای سختی را پیش رو دارد و باید از بحرانهایی که اغلب خود مولدش بوده (مثل ماجرای سربازی یزدانی و مرادمند) عبور کند. تیمی که بالانشین جدول است، نیازی به نمایش مبتذل تعصب از سوی مدیرعاملش ندارد. در یک دهه اخیر، هیچ سالی استقلال به این میزان به قهرمانی نزدیک نبوده است. هوادارانی که سالهاست جام ندیدهاند، امسال بیشتر از همیشه بیتاب قهرمانیاند. راه پایاندادن به این حسرت، توهین به رقیب، زیر سؤال بردن قهرمانیهایش و ناپاکدانستن فوتبال ایران نیست.
#پرسپولیس
گزارش همشهری/ مصلحت یا احتیاط؟
پایگاه خبری فوتبالی- این میتواند هیجانانگیزترین خبر فوتبالی روزهای پایانی سال باشد. وقتی تماشاگران میتوانند در سالنهای سربسته بسکتبال ببینند و هنگامی که سالنهای سینما و تئاتر باز هستند و کنسرتهای موسیقی برقرار، چرا فقط رفتن به استادیوم خلاف دستورالعملهای بهداشتی است؟ مصلحت یا احتیاط، هر چه بود گذشت و حالا حضور تماشاگران در داغترین داربی سال، میتواند موخره مناسبی برای یک سال فوتبالی باشد.
به گزارش فوتبالی، در یادداشتی در روزنامه همشهریآمدهاست:
«۱- هر هفته که از رقابتهای لیگ برتر میگذرد، به فاصلهگرفتن بیشتر سرخابیها از بقیه تیمها میانجامد. جوری که میشود گفت همه تیمها جدای از تلاش برای کسب امتیاز بیشتر برای قرارگرفتن در جایگاه بالاتر در جدول و فاصلهگرفتن از منطقه سقوط، عملا دارند برای استقلال و پرسپولیس بازی میکنند. از همین نساجی میشود مثال زد که در آخرین بازیاش استقلال را مثل دور رفت متوقف کرد و در مقابل رفت و برگشت مقابل پرسپولیس باخت. اگر سرخپوشان موفق شوند برای ششمین بار جام قهرمانی را بالای سر ببرند، بخشی از این موفقیت محصول چهار امتیازی است که نساجی از رقیب سنتیشان کسر کرد و در مقابل شش امتیاز به پرسپولیس داد. همان طور که هفته گذشته گلگهر با تساوی مقابل پرسپولیس فاصله این تیم با آبیپوشان صدرنشین را به پنج امتیاز رسانده بود. دو تیم بالانشین پایتخت حسابشان را از بقیه جدا کردهاند و در کورس قهرمانی رقیبی جز یکدیگر نمیشناسند. فاصله پرسپولیس به عنوان تیم دوم جدول با سپاهانکه فعلا در جایگاه سوم است، به ۱۰امتیاز رسیده است. سپاهان که ابتدای فصل به عنوان پرمهرهترین تیم لیگ، یکی از مدعیان جدی قهرمانی بود امتیازاتی را از دست داده که بعید است بشود در ادامه جبرانش کرد. رؤیای قهرمانی هر هفته دستنیافتنیتر میشود. آن چه هنوز در دسترس است، رسیدن به لقبی است که نزدیک به دو دهه است از ادبیات فوتبالی حذف شده بود؛ عنوان بهترین تیم شهرستانی که محصول دوران تسلط مطلق سرخابیها بود و حالا سپاهان اصفهان برای رسیدن به آن باید با مس رفسنجان، گلگهر سیرجان و احتمالا فولاد اهواز رقابت کند.
۲- از نتایج این فصل استقلال فقط با صفت درخشان میشود یاد کرد. تنها تیم بدون باخت لیگ که حتی در روزهای بدش هم نهتنها نمیبازد که بیشتر از هر تیم دیگری طعم دلچسب برد را میچشد. برای تیمی که به بردن پیدرپی عادت کرده، یک تساوی در روز درخشش دروازهبان تیم رقیب، نباید چندان نگرانکننده باشد. البته وقتی نفس گرم پرسپولیس را پشت گردنت حس میکنی، داستان میتواند متفاوت باشد. اما حتی این موضوع هم نباید شکیبایی کادر فنی و بازیکنان استقلال را بر هم بزند. واکنش کادر فنی استقلال به تنها صحنه جنجالی بازی با نساجی، که هیچ کارشناس داوریای آن را پنالتی تشخیص نداد، ناامیدکننده و البته مسبوقبهسابقه بود. این میزان فرافکنی و رفتارهای غیر حرفهای البته منحصر به فرهاد مجیدی نیست ولی از او در بهترین فصل مربیگریاش، میشود انتظار داشت که کمی شکیباتر باشد. استقلال در هفتههای آتی بازیهای سختی را پیش رو دارد و باید از بحرانهایی که اغلب خود مولدش بوده (مثل ماجرای سربازی یزدانی و مرادمند) عبور کند. تیمی که بالانشین جدول است، نیازی به نمایش مبتذل تعصب از سوی مدیرعاملش ندارد. در یک دهه اخیر، هیچ سالی استقلال به این میزان به قهرمانی نزدیک نبوده است. هوادارانی که سالهاست جام ندیدهاند، امسال بیشتر از همیشه بیتاب قهرمانیاند. راه پایاندادن به این حسرت، توهین به رقیب، زیر سؤال بردن قهرمانیهایش و ناپاکدانستن فوتبال ایران نیست.
#پرسپولیس
۱.۲k
۱۳ اسفند ۱۴۰۰