«شعری برای شهیدان»

«شعری برای شهیدان»

مردم چه ساده می‌گذرند از كنارتان
ديگر كسی ندارد كاری به كارتان
رنگ از شما گرفته شقايق ولی دريغ
كم‌رنگ گشته نقش خطوط مزارتان

                  ***
نام غريبتان چقدر خاک خورده است
ترسم ز ياد هم رود اين يادگارتان
از روی لطف هم شده آيا به تازگی
دستی كشيده پيرزنی بر غبارتان

                  ***
اين سنگ‌های تشنه گواه‌اند هفته‌هاست
حتی نگشته قطره‌ آبی نثارتان
جز عكس‌های نم زده در قاب شيشه‌ای
انگار نيست هيچ‌كسی غم‌گسارتان

                 ***
خوش آرميده‌ايد ولی چون فرشتگان
در سايه مراحم پروردگارتان
از راه‌های عرش الهی كه هيچ وقت
در كوچه‌های شهر نيُفتد گذارتان

                ***
فرهنگتان چه زود به بازی گرفته شد
بعد از شما چه زود خزان شد بهارتان
نان می‌خورند از قِبل نامتان هنوز 
سوءاستفاده می‎‌شود از اعتبارتان

               ***
رفتید تا شعور بماند، قرار بود
تا نشكنيم حرمت قول و قرارتان
ما مانده‌ايم بعد شما با شعارها
با شعرهای بی سر و ته شرمسارتان