ع

ﻳﺎ ﺑﺎﻗﺮ ﺍﻟﻌﻠﻮﻡ "ع" ﺭﻭﺯﯼ ﮐﻪ ﺑﺎﺩﻫﺎﯼ ﻣﺨﺎﻟﻒ ﺍﻣﺎﻥ ﻧﺪﺍﺩ ﻫﻔﺖ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﺑﻪ ﻗﺎﻓﻠﻪ ﺍﯼ ﺳﺎﯾﻪ ﺑﺎﻥ ﻧﺪﺍﺩ ﺧﻮﺭﺷﯿﺪ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺳﺎﯾﻪﯼ ﺷﻮﻡ ﻏﺒﺎﺭﻫﺎ ﺧﻮﺭﺷﯿﺪ ﺑﻮﺩ ﻫﻤﺴﻔﺮ ﻧﯿﺰﻩ ﺩﺍﺭﻫﺎ ﺩﯾﺪﯼ ﺑﻪ ﺭﻭﯼ ﻧﯿﺰﻩ ﺳﺮ ﺁﻓﺘﺎﺏ ﺭﺍ ﺩﯾﺪﯼ ﮔﻠﻮﯼ ﭘﺮﭘﺮ ﻃﻔﻞ ﺭﺑﺎﺏ ﺭﺍ ﺩﯾﺪﯼ ﻋﻤﻮﺩ ﺑﺎ ﺳﺮ ﺳﻘﺎ ﭼﻪ ﮐﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩ ﺗﯿﺮ ﺳﻪ ﺷﻌﺒﻪ ﺑﺎ ﺩﻝ ﻣﻮﻻ ﭼﻪ ﮐﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩ ﺩﺭ ﻣﻮﺝ ﺧﯿﺰ ﺷﯿﻮﻥ ﻭ ﻧﺎﻟﻪ ﺩﻭﯾﺪﻩ ﺍﯼ ﺗﺎ ﺷﺎﻡ ﭘﺎ ﺑﻪ ﭘﺎﯼ ﺳﻪ ﺳﺎﻟﻪ ﺩﻭﯾﺪﻩ ﺍﯼ ﮔﻞ ﺯﺧﻤﻬﺎﯼ ﺳﻠﺴﻠﻪ ﯾﺎﺩﺕ ﻧﻤﯽ ﺭﻭﺩ