ان رادیویه کهنه ای از جنس خرابه های اهن زنگ زده ای که مار

ان رادیویه کهنه ای از جنس خرابه های اهن زنگ زده ای که مارک خاک خورده اش گذشته خوانده میشد و هربار و هربار برای ما قصه ای از گذشته میخواند و زمزمه وار اشکهایمان را بین اوایش میریختیم و نمیتوانستیم سی دی قدیمیش را برداریم ان رادیو را دور بیندازیم چون وجودمان را هربار و هربار برای ما بازگو میکردو این بود که مارا از دور انداختن ان منصرف میساخت))