عكست را با خودم دارم

عكست را با خودم دارم
همراه صدای ضبط شده ات را...
و هر روز به انجمن های ادبی سر میزنم!
گوشه ای به التماس
شاعری را گیر میاورم...
عكست را نشان میدهم
و سكوتِ ضبط شده ی صدایت را...
همان دوستت دارم هایی را كه هیچ وقت نگفتی...
و بعد اصرار میكنم
تو را بسراید!

دیروز بالاخره شاعری قبول كرد!
مدتی عكست را نگاه كرد...
و به سكوتِ دوستت دارم هایت گوش داد...
نگاهی به من كرد و
با لبخند روی تكه كاغذی نوشت:

"برگرد...
این دیوانه
دلش تنگ است..."