دیالوگ های خوب چه ویژگی هایی دارند ؟
دیالوگ های خوب چه ویژگی هایی دارند ؟
1- دیالوگ بین شخصیت ها حتما نباید مثل واقعیت باشه. در گفتگوهای واقعی کلی حرفهای تکراری و پیش پا افتاده و بدون ظرفیت دراماتیک گفته می شود. فقط باید جایی از دیالوگ استفاده کرد که جز دیالوگ چاره ای نیست.
مثل این گفتگو:
سینا گفت: سلام.
مادرش جواب داد: علیک السلام.
سینا گفت: مادر جان خوبی؟
مادر گفت: خوبم تو چه طوری؟
خب تمامی این گفتگوها را می شود در یک جمله خلاصه و روایت کرد:
سینا با مادرش احوالپرسی کرد.
(حالا ادامه داستان را بگویید)
2- بهتر است گفتگو به صورت بیرونی یا درونی دارای جدال و کشمکش باشد. یعنی شخصیت ها همدیگر را وادار به کنش کنند. در داستان معمولا جواب عبارتی مثل "چه طوری؟" ، "خوبم" نیست. چیزی است که توجه مخاطب را به خودش جلب کند. مثل نمونه های زیر:
- چه طوری؟(از سمت یک پسر جوون)
1- هزار بار گفتم جورابات رو هر گوشه از این خونه پرت نکن. این هزار و یک بار.(جواب از طرف خواهر)
2- چی شده حال مادرت رو می پرسی؟ نکنه باز پول تو جیبی میخوای.(جواب از طرف مادر)
3- مگه برات مهمه.(جواب از طرف یه دختر که مثلا دوسش داره و الان دعوایی چیزی شده)
در چنین شرایطی دیالوگها بسیار جذاب خواهد بود و نظر خوانندگان را به خود جلب خواهد کرد.
سخن از خودم : (سلنا)
دقت کنید که نکات دیالوگ نویسی رو در سه قسمت میزارم...این قسمت اول بود ... تو نکته اول باید بگم منظورش اینه از جملات تکراری یا همون الکی استفاده نکنیم.. مثلا تو داستانتون وقتی هربار پسر میره خونه مامانش هی ننویسین پسر فلان گفت مادر فلان گفت مگه اینکه قراره یه حرف مهم درباره چیزی بزنن اون موقع اشکال نداره بیشتر از حد نیاز استفاده بشه...نکته دوم هم میخواد بگه یکم به داستان اب و تاب بدین که خواننده جذب داستان بشه.. تو جواب همچین سوال هایی میتونید جواب رو با توجه به ژانر هم بگین (منظورم همیشه نیس فقط در صورتی که دوست دارین) مثلا ژانر طنز یه چیز خنده دار جوابش میاد یا ژانر ترسناک با حالت ترسیده ، عصبی یا انگار چیزیو مخفی میکنه جواب بده ...
چند حرف از خودم میگم چطوره ؟؟
1- دیالوگ بین شخصیت ها حتما نباید مثل واقعیت باشه. در گفتگوهای واقعی کلی حرفهای تکراری و پیش پا افتاده و بدون ظرفیت دراماتیک گفته می شود. فقط باید جایی از دیالوگ استفاده کرد که جز دیالوگ چاره ای نیست.
مثل این گفتگو:
سینا گفت: سلام.
مادرش جواب داد: علیک السلام.
سینا گفت: مادر جان خوبی؟
مادر گفت: خوبم تو چه طوری؟
خب تمامی این گفتگوها را می شود در یک جمله خلاصه و روایت کرد:
سینا با مادرش احوالپرسی کرد.
(حالا ادامه داستان را بگویید)
2- بهتر است گفتگو به صورت بیرونی یا درونی دارای جدال و کشمکش باشد. یعنی شخصیت ها همدیگر را وادار به کنش کنند. در داستان معمولا جواب عبارتی مثل "چه طوری؟" ، "خوبم" نیست. چیزی است که توجه مخاطب را به خودش جلب کند. مثل نمونه های زیر:
- چه طوری؟(از سمت یک پسر جوون)
1- هزار بار گفتم جورابات رو هر گوشه از این خونه پرت نکن. این هزار و یک بار.(جواب از طرف خواهر)
2- چی شده حال مادرت رو می پرسی؟ نکنه باز پول تو جیبی میخوای.(جواب از طرف مادر)
3- مگه برات مهمه.(جواب از طرف یه دختر که مثلا دوسش داره و الان دعوایی چیزی شده)
در چنین شرایطی دیالوگها بسیار جذاب خواهد بود و نظر خوانندگان را به خود جلب خواهد کرد.
سخن از خودم : (سلنا)
دقت کنید که نکات دیالوگ نویسی رو در سه قسمت میزارم...این قسمت اول بود ... تو نکته اول باید بگم منظورش اینه از جملات تکراری یا همون الکی استفاده نکنیم.. مثلا تو داستانتون وقتی هربار پسر میره خونه مامانش هی ننویسین پسر فلان گفت مادر فلان گفت مگه اینکه قراره یه حرف مهم درباره چیزی بزنن اون موقع اشکال نداره بیشتر از حد نیاز استفاده بشه...نکته دوم هم میخواد بگه یکم به داستان اب و تاب بدین که خواننده جذب داستان بشه.. تو جواب همچین سوال هایی میتونید جواب رو با توجه به ژانر هم بگین (منظورم همیشه نیس فقط در صورتی که دوست دارین) مثلا ژانر طنز یه چیز خنده دار جوابش میاد یا ژانر ترسناک با حالت ترسیده ، عصبی یا انگار چیزیو مخفی میکنه جواب بده ...
چند حرف از خودم میگم چطوره ؟؟
۱۱.۰k
۲۲ تیر ۱۳۹۸
دیدگاه ها (۲)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.