*پایان یافتن*

*پایان یافتن*
part: 3                                                              

ا.ت:
وقتی چشمام رو باز کردم یه سقف سفید دیدم کلم رو چرخوندم دیدم یونا داره گریه میکنه
با صدایی که از ته چاه در میومد گفتم :
ا.ت:یونا
یونا: ا.ت به هوش اومدی میدونی چقدر ترسیدم دختر
بغلم کرد و همینجوری گریه میکرد
ا.ت: یونا گریه نکن یه دفعه در باز شد جونگ کوک بود اومد و گفت
جونگ کوک:خوبی
ا.ت: بله
یونا:ا.ت آقای جئون تو رو آورد بیمارستان
از حرفش تعجب کردم ولی خودمو جمع و جور کردم و گفتم
ا.ت:ممنونم آقای جئون سری تکون داد و رفت
مرخص شدم رفتم خونه دیدم بابام و داداشم با نگرانی نشستن روی مبل رفتم سمتشون سلام کردم که هر دو بلند شدن هیون جی شروع کرد به گریه بغلش کردم گفتم
ا.ت:چیشده
هیون جی:خوبی ا.ت ما نگران شده بودیم وقتی یونا زنگ زد مردم از نگرانی حالا خوبی دکتر چی گفت
ا.ت:اره خوبم دکتر نبود گفتن فردا بیا باید استراحت کنم
نگاهم رفت سمت بابا
ا.ت :پدر
(بابای ا.ت رو اینجوری نشون میدم ب.ا)
ب.ا:بله
ا.ت :شما هم نگرانم بودین
ب.ا:معلومه دخترم قطع اشکی از گونش چکید
رفتم و بغلش کردم داداشم به ما زل زده بود و تعجب کرده بود چون منو بابام با هم زیاد خوب نیستیم
ب.ا: بسه ا.ت
ا.ت:نه بس نیست خیلی وقته دلم برای این بغل تنگ شده یکم دیگه
بعد یکم از هم جدا شدیم......