بسم الله الرحمن الرحيم
بسم الله الرحمن الرحيم
پاسخ قسمت اول : دلایل پذیرش قطعنامه 598 :
سی و یکم شهریور 1359 مصادف با روزی است که ارتش صدام به قصد فتح تهران حمله سراسری خود را به سمت شهر‌های غربی کشورمان آغاز کرد و این حمله، با حضور اقشار مختلف مردم برای دفاع از کشور، به حماسه‌ای با عنوان دفاع مقدس تبدیل شد؛ دفاعی که هشت سال به طول انجامید و طی آن بیش از 500 هزار نفر از رزمندگان کشورمان شهید، آزاده یا جانباز شدند.
هرچند جنگ تحمیلی پس از پذیرش قطعنامه 598 از سوی امام خمینی (ره) در تابستان 1367 با پیروزی ایران پایان یافت، اما طی سال‌های بعد از جنگ، همواره برخی سوال‌ها مبنی بر چرایی شروع جنگ و علت ادامه یافتن آن طی هشت سال و سوالاتی از این قبیل، مطرح شده است؛ لذا به مناسبت فرارسیدن چهل و یکمین سالگرد آغاز جنگ تحمیلی....
چرا زمانی که جنگ تحمیلی شروع می‌شود، سازمان ملل و شوای امنیت فقط به صدور بیانیه اکتفا می‌کنند و دخالت جدی به عمل نمی آورند؟
وقتی سابقه سازمان‌ها، نهادها، مجامع بین‌المللی و به‌ویژه شورای امنیت را در برخورد با موضعات مختلف بررسی می‌کنیم، متوجه عمل دوگانه آن‌ها می شویم؛ یعنی در جایی به سرعت حرکتی را محکوم می‌کنند و خواهان متوقف شدن جنگ هستند و حتی تهدید هم می‌کنند که چنانچه اقدام لازم در تحقق خواست آن‌ها صورت نگیرد، اقدام عملی انجام می‌دهند؛ به‌عنوان مثال زمانی که عراق به کویت حمله کرد، رفتار سازمان ملل و شورای امنیت یک رفتار کاملاً مشخصی بود.
اما در جا‌هایی آن‌ها این رفتار را ندارند؛ در واقع نسبت به تجاوزی که صورت گرفته به نوعی اغماض و چشم‌پوشی می‌کنند؛ به‌عنوان مثال در دوران دفاع مقدس، شوروی سابق، انگلیس، فرانسه، آمریکا و چین که پنج عضو دائمی شورای امنیت هستند و حق وتو دارند، همه از صدام در حمله به ایران حمایت می‌کنند، زیرا منافع آن‌ها ایجاب می‌کند تا تجاوز عراق به ایران را محکوم نکنند؛ لذا بیانیه‌ها و قطعنامه‌هایی که از سوی آن‌ها صادر می‌شود، هیچ‌گاه با واقعیات صحنه همخوانی ندارد؛ واقعیت صحنه این است که کشوری حمله کرده و طی آن کشور دیگری را مورد هجوم قرار داده به همین علت باید متجاوز محکوم و به قطع حمایت و پشتیبانی‌های بین المللی تهدید شود، اما این در مورد حمله عراق به ایران اتفاق نمی‌افتد و تنها از طرفین درخواست می‌شود که خویشتن‌داری، توقف و انجام گفت‌وگو دعوت می‌شوند؛ البته طرف مهاجم بعد، مورد تشویق قرار می‌گیرد و طرفی که مورد هجوم قرار گرفته، تحریم می‌شود؛ لذا این همان رفتار دوگانه است.(ادامه دارد...)
پاسخ قسمت اول : دلایل پذیرش قطعنامه 598 :
سی و یکم شهریور 1359 مصادف با روزی است که ارتش صدام به قصد فتح تهران حمله سراسری خود را به سمت شهر‌های غربی کشورمان آغاز کرد و این حمله، با حضور اقشار مختلف مردم برای دفاع از کشور، به حماسه‌ای با عنوان دفاع مقدس تبدیل شد؛ دفاعی که هشت سال به طول انجامید و طی آن بیش از 500 هزار نفر از رزمندگان کشورمان شهید، آزاده یا جانباز شدند.
هرچند جنگ تحمیلی پس از پذیرش قطعنامه 598 از سوی امام خمینی (ره) در تابستان 1367 با پیروزی ایران پایان یافت، اما طی سال‌های بعد از جنگ، همواره برخی سوال‌ها مبنی بر چرایی شروع جنگ و علت ادامه یافتن آن طی هشت سال و سوالاتی از این قبیل، مطرح شده است؛ لذا به مناسبت فرارسیدن چهل و یکمین سالگرد آغاز جنگ تحمیلی....
چرا زمانی که جنگ تحمیلی شروع می‌شود، سازمان ملل و شوای امنیت فقط به صدور بیانیه اکتفا می‌کنند و دخالت جدی به عمل نمی آورند؟
وقتی سابقه سازمان‌ها، نهادها، مجامع بین‌المللی و به‌ویژه شورای امنیت را در برخورد با موضعات مختلف بررسی می‌کنیم، متوجه عمل دوگانه آن‌ها می شویم؛ یعنی در جایی به سرعت حرکتی را محکوم می‌کنند و خواهان متوقف شدن جنگ هستند و حتی تهدید هم می‌کنند که چنانچه اقدام لازم در تحقق خواست آن‌ها صورت نگیرد، اقدام عملی انجام می‌دهند؛ به‌عنوان مثال زمانی که عراق به کویت حمله کرد، رفتار سازمان ملل و شورای امنیت یک رفتار کاملاً مشخصی بود.
اما در جا‌هایی آن‌ها این رفتار را ندارند؛ در واقع نسبت به تجاوزی که صورت گرفته به نوعی اغماض و چشم‌پوشی می‌کنند؛ به‌عنوان مثال در دوران دفاع مقدس، شوروی سابق، انگلیس، فرانسه، آمریکا و چین که پنج عضو دائمی شورای امنیت هستند و حق وتو دارند، همه از صدام در حمله به ایران حمایت می‌کنند، زیرا منافع آن‌ها ایجاب می‌کند تا تجاوز عراق به ایران را محکوم نکنند؛ لذا بیانیه‌ها و قطعنامه‌هایی که از سوی آن‌ها صادر می‌شود، هیچ‌گاه با واقعیات صحنه همخوانی ندارد؛ واقعیت صحنه این است که کشوری حمله کرده و طی آن کشور دیگری را مورد هجوم قرار داده به همین علت باید متجاوز محکوم و به قطع حمایت و پشتیبانی‌های بین المللی تهدید شود، اما این در مورد حمله عراق به ایران اتفاق نمی‌افتد و تنها از طرفین درخواست می‌شود که خویشتن‌داری، توقف و انجام گفت‌وگو دعوت می‌شوند؛ البته طرف مهاجم بعد، مورد تشویق قرار می‌گیرد و طرفی که مورد هجوم قرار گرفته، تحریم می‌شود؛ لذا این همان رفتار دوگانه است.(ادامه دارد...)
۶۸۳
۲۷ تیر ۱۴۰۳
دیدگاه ها
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.