بسم الله الرحمن الرحيم
بسم الله الرحمن الرحيم
وَعَاشِرُوهُنَّ بِالْمَعْرُوفِ- وبا همسرانتان، پسندیده زندگی کنید.(سوره نساء بخشی از آیه 19)
قرآن، زندگی کردن بر اساس زور و اجبار را مردود می داند. از منظر قرآن، یا زندگی کردن بر اساس عُرف و خوبی است؛عَاشِرُوهُنَّ بِالْمَعْرُوفِ - و یا رها کردن به لطف و احسان است؛ فارِقُوهُنَّ بِاِحسانِِ - وادار کردن دیگری به زندگی با زور و ارعاب و تهدید خلاف شأن انسانی و خلاف مشی قرآن است. زیرا قرآن به کرامت انسانی و حق انتخاب افراد حرمت می نهد. چه نیک می داند که زندگی های بر اساس تهدید و اجبار، موجب تخریب روح و روان و باعث بروز بیماری های روان تنی عدیده است. خانه ای که چنین فضای تاریکی بر آن حاکم باشد، دگر کانون سکون و آرامش نیست و ادامه چنین زندگیهای پر تنشی، بر خلاف نظر عده ای، نه تنها امنیت جامعه را تضمین نمی کند بلکه سلامت و امنیت آن را به خطر می اندازد. زیرا جامعه سالم در گرو وجود افراد سالم است. و فرد سالم فردی است که دارای ذهن سالم و عواطف سالم است. لذا حکم قرآن صریح و واضح است؛ یا با گذشت و خوبی و مهربانی زندگی کنید، و یا به لطف و نیکی و احسان از یکدیگر جدا شوید. چنین طریقتی - إِحْدَى الْحُسْنَيَيْنِ(سوره توبه بخشی از آیه 52) است. یعنی هر کدام که به وقوع بپیوندد، خیر است و خداوند وعده داده که خیرش را نصیب طرفین کند. این بدان سبب است که خداوند، جنگ و ستیز و کشمکش و زور و اجبار را دوست ندارد. او خدایی است که به صراحت می فرماید: الصلحُ خَیرُُ - صلح بهترین است.(سوره نساء بخشی از آیه 128)
وَعَاشِرُوهُنَّ بِالْمَعْرُوفِ- وبا همسرانتان، پسندیده زندگی کنید.(سوره نساء بخشی از آیه 19)
قرآن، زندگی کردن بر اساس زور و اجبار را مردود می داند. از منظر قرآن، یا زندگی کردن بر اساس عُرف و خوبی است؛عَاشِرُوهُنَّ بِالْمَعْرُوفِ - و یا رها کردن به لطف و احسان است؛ فارِقُوهُنَّ بِاِحسانِِ - وادار کردن دیگری به زندگی با زور و ارعاب و تهدید خلاف شأن انسانی و خلاف مشی قرآن است. زیرا قرآن به کرامت انسانی و حق انتخاب افراد حرمت می نهد. چه نیک می داند که زندگی های بر اساس تهدید و اجبار، موجب تخریب روح و روان و باعث بروز بیماری های روان تنی عدیده است. خانه ای که چنین فضای تاریکی بر آن حاکم باشد، دگر کانون سکون و آرامش نیست و ادامه چنین زندگیهای پر تنشی، بر خلاف نظر عده ای، نه تنها امنیت جامعه را تضمین نمی کند بلکه سلامت و امنیت آن را به خطر می اندازد. زیرا جامعه سالم در گرو وجود افراد سالم است. و فرد سالم فردی است که دارای ذهن سالم و عواطف سالم است. لذا حکم قرآن صریح و واضح است؛ یا با گذشت و خوبی و مهربانی زندگی کنید، و یا به لطف و نیکی و احسان از یکدیگر جدا شوید. چنین طریقتی - إِحْدَى الْحُسْنَيَيْنِ(سوره توبه بخشی از آیه 52) است. یعنی هر کدام که به وقوع بپیوندد، خیر است و خداوند وعده داده که خیرش را نصیب طرفین کند. این بدان سبب است که خداوند، جنگ و ستیز و کشمکش و زور و اجبار را دوست ندارد. او خدایی است که به صراحت می فرماید: الصلحُ خَیرُُ - صلح بهترین است.(سوره نساء بخشی از آیه 128)
۷۰۸
۱۲ آبان ۱۴۰۳
دیدگاه ها
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.