ﺍﺯ ﮐﻨﺎﺭ ﻧﯿﻤﮑﺖ ﺧﺎﻃﺮﻩ ﻫﺎ ﻣﯿﮕﺬﺭﻡ

ﺍﺯ ﮐﻨﺎﺭ ﻧﯿﻤﮑﺖ ﺧﺎﻃﺮﻩ ﻫﺎ ﻣﯿﮕﺬﺭﻡ
ﺳﮑﻮﺕ ﻣﯽ ﻧﻮﺍﺯﺩ
ﻭ ﺩﺭﺧﺖ ﺷﺎﻫﺪ ﺑﺎﺭﺍﻥ ﻋﺸﻘﻢ
ﺑﺎ ﺗﺮﺍﻧﻪ ﺑﺎﺩ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﻧﺪ
ﺩﺳﺘﻢ ﮔﻢ ﮐﺮﺩﻩ ﺭﺍﻫﺶ ﺭﺍ
ﺑﯽ ﺟﻬﺖ ﺩﺭ ﺟﯿﺒﻢ ﻣﯽ ﺧﺰﺩ
ﭘﺎﻫﺎﯾﻢ ﺳﻨﮕﯿﻦ ﺍﻧﺪ
ﺑﺎﺭ ﻏﻤﯽ ﺑﻪ ﺩﻭﺵ ﺩﺍﺭﻡ
ﺑﺎ ﻫﺮ ﮔﺎﻣﻢ
ﺯﯾﺮ ﭘﺎﻫﺎﯾﻢ ﺻﺪﺍﯼ ﺧﺶ ﺧﺶ ﺭﻧﺞ ﭘﺎﯾﯿﺰ ﺭﺍ ﻣﯿﺸﻨﻮﻡ
ﻭ ﺍﺷﮏ ﻫﺎﯾﻢ ﺭﺍ ﭘﺸﺖ ﺳﺮ ﻣﯽ ﮔﺬﺍﺭﻡ
ﺩﺭ ﺑﺪﻧﻢ ﺟﺮﯾﺎﻥ ﺩﺍﺭﺩ ﺣﻀﻮﺭﺵ
ﺍﻣﺎ ﺑﺎ ﭼﺸﻤﻢ ﭼﯿﺰﯼ ﺟﺰ ﻓﺎﺻﻠﻪ ﻧﯿﺴﺖ
ﺑﺎ ﺧﻮﺩﻡ ﻣﯽ ﮔﻮﯾﻢ
ﺑﻪ ﮐﺠﺎ ﻣﯽ ﺭﻭﻡ
ﺁﻥ ﭼﻪ ﺍﯾﻨﺠﺎ ﻣﯽ ﺟﻮﯾﻢ ﭼﯿﺴﺖ؟
ﺩﺭ ﻓﮑﺮ ﻫﺴﺘﻢ
ﻣﻦ ﻭ ﺍﻭ ﺍﯾﻨﺠﺎ ﻭ ﻧﺎﮔﻬﺎﻥ
ﺑﺎ ﻫﻖ ﻫﻘﻢ ﺩﯾﮕﺮ ﻧﻮﺍﺧﺘﻨﯽ ﻧﯿﺴﺖ
ﻫﻮﺍ ﺳﺮﺩ ﺍﺳﺖ ﺗﻨﻬﺎ ﻣﯿﮕﺮﯾﻢ
ﺑﻪ ﯾﺎﺩ ﺷﺒﯽ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺍﻭ ﺧﻨﺪﯾﺪﻡ
ﺁﻩ ﻣﻦ ﺩﺭ ﮐﻨﺎﺭ ﺍﻭ ﻭ ﺣﻀﻮﺭﺵ
ﻋﺎﺷﻘﺎﻧﻪ ﺯﯾﺮ ﺑﺎﺭﺍﻥ ﺭﻗﺼﯿﺪﻡ
ﻭ ﻋﻄﺮ ﻧﺎﺑﺶ ﺭﺍ ﺑﻮﯾﯿﺪﻡ
ﺧﻨﺪﯾﺪﻡ ...
ﺍﺯ ﻏﻢ ﭼﺸﻤﻬﺎﯾﺶ ﺭﻧﺠﯿﺪﻡ ...
ﻫﻤﻪ ﺭﺍ ﭘﻮﺳﺘﻢ ﮔﻮﺍﻩ ﻣﯽ ﺩﻫﺪ ...
ﻋﺎﺷﻘﺎﻧﻪ،ﺑﯽ ﺗﺮﺱ،ﺑﯽ ﻟﺮﺯ
ﺯﯾﺮ ﺑﻮﺳﻪ ﻫﺎﯼ ﺁﺳﻤﺎﻥ
ﺩﺳﺖ ﻫﺎﯾﻢ ﺭﺍ ﮔﺮﻓﺖ
ﻣﺤﻮ ﮔﺮﻣﺎﯼ ﻭﺟﻮﺩﺵ ﺑﻮﺩﻡ ﮐﻪ
ﺩﺭ ﺩﻟﻢ ﻋﺸﻘﯽ ﺟﺎﻭﯾﺪﺍﻥ ﺭﺍ ﻧﻮﺷﺖ
ﺟﻠﻮﯼ ﺍﯾﻦ ﻧﯿﻤﮑﺖ
ﺑﻪ ﺩﺭﺧﺖ ﺷﺎﻫﺪ ﭼﺸﻢ ﻣﯽ ﺩﻭﺯﻡ
ﺗﻨﻬﺎﯾﻢ ﺍﻣﺎ ﺍﻣﺮﻭﺯ ...
ﺗﮑﺮﺍﺭ ﻣﯿﮑﻨﻢ ﺑﻮﺩﻧﺶ ﺭﺍ
ﻭ ﺍﺯ ﻧﺒﻮﺩﻧﺶ ﺍﯾﻦ ﺟﺎ ﺗﻨﻬﺎ ﻣﯽ ﺳﻮﺯﻡ
ﺑﺎﺩ ﺳﺮﺩﯼ ﻣﯽ ﻭﺯﺩ
ﺩﺳﺖ ﻫﺎﯾﻢ ﮔﻢ ﻣﯽ ﺷﻮﻧﺪ ﺩﺭ ﺟﯿﺒﻢ
ﺗﻨﻬﺎ ﺑﻪ ﺗﻨﻬﺎﯾﺶ ﻭ ﺗﻨﻬﺎﯾﯿﻢ ﻣﯽ ﺍﻧﺪﯾﺸﻢ
ﭼﺸﻢ ﻫﺎﯼ ﺧﯿﺴﻢ ﺭﺍ ﻣﯽ ﺑﻨﺪﻡ
کانال.جدید.عاشقانه.های.منو.تو.در.تلگرام
https://t.me/monlightyy/AAAAAEUuSeCdhQ_sJTR6_A