قمار کرده ایم

قمار کرده ایم
روی محبت های بیجایمان برای آدمهایی که به ظلم وظیفه میدانند....
که از کمک های از ته دلمان ساده گذشتند و ندانستند چه ها کرده ایم برایشان....
کل مان را قمار کرده ایم...
تماممان را بخشیده ایم برای روح هایی که از ما حتی اندکی هم خبر ندارند...
که به وقت مشکلاتشان همیشه اول صف حاضر و آماده و دست به سینه نشسته بودیم و با نگاه تب دارمان بهشان فهمانده ایم که ما هستیم....
ما کوه تو میمانیم...
که در پی هر نگاه غم دارشان، از خود بیخود شدیم و روحمان را در انها دمیده ایم....
که فکر کردند ما بی غم ترین موجود عالمیم و خدا فقط برای آنها ما را آفریده...
که اگر روزی روزگاری در پی تمام لحظه های تاریک و سرد خودمان بی خود و بی جهت تنها ماندیم ...دریغ از احوال گرفتنها....
حال پرسیدن ها....
خودمان را قمار کسانی کرده ایم که محبتهایمان را در مواقع حساس مثل پتک بر سرمان کوبیدند و نامهری هایشان سرمان آوارکرده اند