گاهے باید یڪ سیلے محڪم

گاهے باید یڪ سیلے محڪم
از روزگار بخوریم
تا حواسمان جمع شود…
تا خیلے بیخودے ها را ڪنار بگذاریم و
خیلے با ارزش ها را جدے بگیریم...
گاهے نہ چترِ بالایِ سرمان را مے بینیم
نہ دستے ڪہ چتر را نگاه داشتہ...
فقط بہ افق هایِ دور خیره مانده ایم و
بہ آدمھایے فڪر مے ڪنیم
ڪہ حتیٰ یادشان نیست
ما وجود داریم…..