عشق زخمی

part ⁷
یونگی اومد چیزی بگه که زنگ خونه به صدا در اومد ولی کی بود این موقع شب؟
وقتی از توی چشمی دید بهم گفت که جونگکیونگ دختر خالش و یومی اومدن.
سریع دوییدم توی اتاقو لباسمو عوض کردم و اومدم پشت در و باهم درو باز کردیم.
انگار نتظار نداشتن منم توی خونه باشم ولی چرا؟
من نباید توی خونه خودم باشم؟
یونگی اونارو به داخل دعوت کرد منم رفتم ۴ تا قهوه درست کردمو اوردم.
چه بهتر که دخترشو نیاورده !
حوصله جیغ جیغ و گریه یه بچه مسخره رو نداشتم.
روی مبل نشسته بودیم که یومی با لحن کنایه گفت:زنداداشمون یه قهوه بلد نیست درست کنه!
منم گفتم:بعضیا هم بلد نیستن قهوه بخورن بعد اونو با قند میخورن!
و به قند توی دستش نگاه کرد!
چیزی نگفت که جونگکیونگ شروع کرد به صحبت کردن:من هیچکسو ندارم!
از این حرفش تعجب کردم . دوباره چه نقشه ای داره!
رفت و واقعا چسبیده به یونگی کنارش نشست و دستشو روی بازوش گذاشت:کاش تو به جای این جنده برای من بودی!
سمتش رفتم و هولش دادم پایین مبل که یومی سریع اومد سمتش و بلندش کرد:مردم چه بی ادب شدن.
ات:بعضیا چقدر هرزه شدن! و با چشم به دخترخالش اشاره کردم.
خلاصه بعد از نیم ساعت رفتنو منم رفتم لباسامو عوص کردمو روی مبل خوابیدم.
ادامه دارد.....