اینجا دختری هست...

اینجا دختری هست...
که شب هایش پر از بغض است!

پر از درد پر از سوال!

دیگر خسته شده ام از اینکه برای توصیف من بگویند:

چقدر خوب ادم هارا ارام میکنی.....!

چقدر خوب از پس خودت بر می ایی........!

متنفرم از اینکه لبخند بزنم وبگویم همه چیز خوب است!

این جا دختری هست که بعد از شنیدن هر دردی.......

در خلوت خودش زانو میزند....

شوکه میشود!

اشک میریزد!

واتفاقا بیشتر از بقیه دردش می اید!

دلم میخواهد آدم ها حواسشان باشد......

من هم ادمم مثل خودشان!