برای پدرم

برای پدرم

پدر که باشی ؛
با تمام سختی ها و مشقت های روزگار،با دیدن غم فرزندت
می گویی :"نگران نباش ، درست میشود. خیالت تخت ، مــــــــــن پشتت هستم
پدر که باشی ؛
سردت می شود و کت بر شانه ی پسر می اندازی
چهره ات خشن می شود و دلت دریایی....آرام نمی گیری تا تکه نانی نیاوری

پدر که باشی ؛
عصا می خواهی ولی نمی گویی.
هرروز، خم تر از دیروز، جلوی آینه تمرین محکم ایستادن می کنی

پدر که باشی ؛
در کتابی جایی نداری و هیچ چیز زیر پایت نیست.
بی منت از این غریبگی هایت می گذری
تا پدر باشی. پشت خنده هایت فقط سکوت می کنی.

آه پدرم کاش همیشه بودی.