تفسیر قرآن
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيم
هر روز آیاتی از قرآن کریم را با تأمل و دقت مطالعه کنیم.
فَاقْرَؤُوا مَا تَيَسَّرَ مِنَ الْقُرْآنِ
ترجمه و تفسیر آیه به آيه سوره الذاریات
آیات 52 تا 55
أعوذ بِاللَّهِ مِنَ الشَّیطَانِ الرَّجِیمِ
كَذٰلِكَ مٰا أَتَى الَّذِينَ مِنْ قَبْلِهِمْ مِنْ رَسُولٍ إِلاّٰ قٰالُوا سٰاحِرٌ أَوْ مَجْنُونٌ (٥٢)
همچنين هيچ پيامبرى بر كسانى كه پيش از اينان بودند نيامد مگر اينكه گفتند: جادوگر يا ديوانه است!
أَ تَوٰاصَوْا بِهِ بَلْ هُمْ قَوْمٌ طٰاغُونَ (٥٣)
آيا [اين اقوام] يكديگر را به اين گونه داورى [ناحق دربارۀ پيامبرشان] سفارش كرده بودند؟! [نه] بلكه همه آنان گروهى ياغى و سركش بودند [و اين ياوه گويى ها محصول سركشى و ياغى گرى آنان بود ]
فَتَوَلَّ عَنْهُمْ فَمٰا أَنْتَ بِمَلُومٍ (٥٤)
بنابراين از اين سبك مغزان باطل گو روى برگردان [كه تو اتمام حجت كردى] و شايسته سرزنش نيستى؛
وَ ذَكِّرْ فَإِنَّ الذِّكْرىٰ تَنْفَعُ الْمُؤْمِنِينَ (٥٥)
و پند ده؛ زيرا پند به مؤمنان سود مى دهد؛
نکته ها:
آيه ى 52، به مانند نتيجه گيرى از آيات گذشته و به عنوان دلدارى پيامبراكرم صلى الله عليه وآله است كه اگر مشركان مكّه با تو چنين برخوردهايى مى كنند، بدان كه پيش از اينان نيز با پيامبران پيش از تو چنين برخوردهايى را داشته اند.
از آنجا كه پيامبر در دعوت مردم كوتاهى نكرده و حجّت خدا را بر آنان تمام كرده است، لذا روى گردانى پيامبر از آنان و ترك مجادله با آنان، سرزنش و ملامتى را به دنبال ندارد.
اين آيات در كنار فرمان به اعراض از كافران طغيانگر، به تذكّر دادن به مؤمنان سفارش مى كند تا گمان نشود كه تنها كافران نياز به هشدار و تذكّر دارند. «فتولّ... و ذكّر»
در شنيدن اثرى است كه در دانستن نيست. سوز و اخلاص و شيوه بيان گوينده مى تواند اثرى برتر در انسان بگذارد. لذا پيامبر مأمور مى شود تا پيوسته مؤمنان را تذكّر دهد.
بر گرفته از پایگاه جامع قرآنی نور
و کتاب الکترونیکی تفسير نور مرکز اطلاع رسانی غدیر
هر روز آیاتی از قرآن کریم را با تأمل و دقت مطالعه کنیم.
فَاقْرَؤُوا مَا تَيَسَّرَ مِنَ الْقُرْآنِ
ترجمه و تفسیر آیه به آيه سوره الذاریات
آیات 52 تا 55
أعوذ بِاللَّهِ مِنَ الشَّیطَانِ الرَّجِیمِ
كَذٰلِكَ مٰا أَتَى الَّذِينَ مِنْ قَبْلِهِمْ مِنْ رَسُولٍ إِلاّٰ قٰالُوا سٰاحِرٌ أَوْ مَجْنُونٌ (٥٢)
همچنين هيچ پيامبرى بر كسانى كه پيش از اينان بودند نيامد مگر اينكه گفتند: جادوگر يا ديوانه است!
أَ تَوٰاصَوْا بِهِ بَلْ هُمْ قَوْمٌ طٰاغُونَ (٥٣)
آيا [اين اقوام] يكديگر را به اين گونه داورى [ناحق دربارۀ پيامبرشان] سفارش كرده بودند؟! [نه] بلكه همه آنان گروهى ياغى و سركش بودند [و اين ياوه گويى ها محصول سركشى و ياغى گرى آنان بود ]
فَتَوَلَّ عَنْهُمْ فَمٰا أَنْتَ بِمَلُومٍ (٥٤)
بنابراين از اين سبك مغزان باطل گو روى برگردان [كه تو اتمام حجت كردى] و شايسته سرزنش نيستى؛
وَ ذَكِّرْ فَإِنَّ الذِّكْرىٰ تَنْفَعُ الْمُؤْمِنِينَ (٥٥)
و پند ده؛ زيرا پند به مؤمنان سود مى دهد؛
نکته ها:
آيه ى 52، به مانند نتيجه گيرى از آيات گذشته و به عنوان دلدارى پيامبراكرم صلى الله عليه وآله است كه اگر مشركان مكّه با تو چنين برخوردهايى مى كنند، بدان كه پيش از اينان نيز با پيامبران پيش از تو چنين برخوردهايى را داشته اند.
از آنجا كه پيامبر در دعوت مردم كوتاهى نكرده و حجّت خدا را بر آنان تمام كرده است، لذا روى گردانى پيامبر از آنان و ترك مجادله با آنان، سرزنش و ملامتى را به دنبال ندارد.
اين آيات در كنار فرمان به اعراض از كافران طغيانگر، به تذكّر دادن به مؤمنان سفارش مى كند تا گمان نشود كه تنها كافران نياز به هشدار و تذكّر دارند. «فتولّ... و ذكّر»
در شنيدن اثرى است كه در دانستن نيست. سوز و اخلاص و شيوه بيان گوينده مى تواند اثرى برتر در انسان بگذارد. لذا پيامبر مأمور مى شود تا پيوسته مؤمنان را تذكّر دهد.
بر گرفته از پایگاه جامع قرآنی نور
و کتاب الکترونیکی تفسير نور مرکز اطلاع رسانی غدیر
۱.۷k
۱۳ بهمن ۱۴۰۱
دیدگاه ها
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.