بسم الله الرحمن الرحيم
بسم الله الرحمن الرحيم
قسمت دوم : چقدر به یاد امام زمان علیه السلام هستیم و چگونه؟
در آیه‌ای فرمود: هر کجا باشید، من با شما هستم، در آیه‌ای دیگری فرمود: از رگ قلب نزدیکترم، و در آیۀ دیگری فرمود: هر گاه از تو دربارۀ من پرسیدند - فَإِنِّي قَرِيبٌ أُجِيبُ - من نزدیک و اجابت کننده‌ام،(سوره بقره بخشی از آیه 186) اما در این آیه می‌فرماید: مرا یاد کنید تا شما را یاد کنم؛ یعنی توجه و جهت شما، به سوی من باشد، تا من نیز شما را مورد توجه و موهبت ویژه قرار دهم؛ مشول رحمانیت، رحیمیت و مغفرت خودم گردانم و به نیکوترین وجه، به سر منزل مقصود برسانم. می‌فرماید: توجه من به خودتان را در نعمت‌هایم ببینید و شاکر باشید و کفر نورزید.
امام زمان، حضرت مهدی علیه السلام، فرمودند: إنّا غَيْرُ مُهْمِلينَ لِمُراعاتِكُمْ، وَ لاناسينَ لِذِكْرِكُمْ - ما در رعايت حال شما كوتاهى نمى‌كنيم و یاد شما را فراموش نمى‌كنيم.(بحار الانوار 53: 175)
از همان تذکر به مراعات، معلوم می‌شود که یاد شما، صرفاً صور ذهنی، یا حتی خطورات قلبی نمی‌باشد، بلکه ولایت شما را بر عهده گرفته، مشکلات شما را می‌داند، دشمنان آشکار و پنهان شما را می‌شناسد، به قوت و ضعف و امکانات شما آگاه است، و یاریتان می‌نماید.
بنابراین، متقابلاً باید به یاد امام زمان علیه السلام باشیم، چرا که یاد محبّ و محبوب یک رابطۀ دو سویه است؛ و این یاد فقط به این نیست که برای ایشان صلوات بفرستیم؛ یا در گوشه‌ای بنشینم و در تصورات خود، ایشان را به ذهن بیاوریم، یا حتی در قلب ایشان را دوست داشته باشیم؛ هر چند که اینها همه، درجاتی از ذکر - یاد می‌باشند، بلکه باید این یاد را در مواضع اخلاق، گفتارها و رفتارهای فردی واجتماعی خود، ظهور دهیم؛ به گونه‌ای که معلوم باشد جهت امام زمانی دارندوحقیقتاً دوستدار ایشان و منتظر ظهور و قیام ایشان می باشیم.
ایشان می‌فرمایند: من به یاد شما هستم، پس شما نیز با رعایت تقوا، پاسخ دهید.(پایان)
قسمت دوم : چقدر به یاد امام زمان علیه السلام هستیم و چگونه؟
در آیه‌ای فرمود: هر کجا باشید، من با شما هستم، در آیه‌ای دیگری فرمود: از رگ قلب نزدیکترم، و در آیۀ دیگری فرمود: هر گاه از تو دربارۀ من پرسیدند - فَإِنِّي قَرِيبٌ أُجِيبُ - من نزدیک و اجابت کننده‌ام،(سوره بقره بخشی از آیه 186) اما در این آیه می‌فرماید: مرا یاد کنید تا شما را یاد کنم؛ یعنی توجه و جهت شما، به سوی من باشد، تا من نیز شما را مورد توجه و موهبت ویژه قرار دهم؛ مشول رحمانیت، رحیمیت و مغفرت خودم گردانم و به نیکوترین وجه، به سر منزل مقصود برسانم. می‌فرماید: توجه من به خودتان را در نعمت‌هایم ببینید و شاکر باشید و کفر نورزید.
امام زمان، حضرت مهدی علیه السلام، فرمودند: إنّا غَيْرُ مُهْمِلينَ لِمُراعاتِكُمْ، وَ لاناسينَ لِذِكْرِكُمْ - ما در رعايت حال شما كوتاهى نمى‌كنيم و یاد شما را فراموش نمى‌كنيم.(بحار الانوار 53: 175)
از همان تذکر به مراعات، معلوم می‌شود که یاد شما، صرفاً صور ذهنی، یا حتی خطورات قلبی نمی‌باشد، بلکه ولایت شما را بر عهده گرفته، مشکلات شما را می‌داند، دشمنان آشکار و پنهان شما را می‌شناسد، به قوت و ضعف و امکانات شما آگاه است، و یاریتان می‌نماید.
بنابراین، متقابلاً باید به یاد امام زمان علیه السلام باشیم، چرا که یاد محبّ و محبوب یک رابطۀ دو سویه است؛ و این یاد فقط به این نیست که برای ایشان صلوات بفرستیم؛ یا در گوشه‌ای بنشینم و در تصورات خود، ایشان را به ذهن بیاوریم، یا حتی در قلب ایشان را دوست داشته باشیم؛ هر چند که اینها همه، درجاتی از ذکر - یاد می‌باشند، بلکه باید این یاد را در مواضع اخلاق، گفتارها و رفتارهای فردی واجتماعی خود، ظهور دهیم؛ به گونه‌ای که معلوم باشد جهت امام زمانی دارندوحقیقتاً دوستدار ایشان و منتظر ظهور و قیام ایشان می باشیم.
ایشان می‌فرمایند: من به یاد شما هستم، پس شما نیز با رعایت تقوا، پاسخ دهید.(پایان)
۱۴۶
۱۸ آبان ۱۴۰۳
دیدگاه ها
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.