رویاابراهیمی

ﺩﻟﺘﻨﮓ ﯾﻌﻨﯽ ﺳﯿﺐ ﺳﺮﺥ ﺧﺎﻧﻪ ﺍﺕ ﺑﻮﺩﻡ
ﺍﺯ ﺧﺎﻧﻪ ﺑﯿﮕﺎﻧﻪ ﺍﻣﺎ ﺳﯿﺐ ﻣﯽ ﭼﯿﺪﯼ

ﯾﻌﻨﯽ ﺩﺭ ﺁﻏﻮﺷﺖ ﺑﻪ ﺩﻧﺒﺎﻝ ﺧﻮﺩﻡ ﺑﻮﺩﻡ
ﺍﻣﺎ ﺗﻮ ﺩﺭ ﺫﻫﻨﺖ ﺯﻥ ﻫﻤﺴﺎﯾﻪ ﺭﺍ ﺩﯾﺪﯼ

ﺩﺍﺭﻡ ﺗﺼﻮﺭ ﻣﯿﮑﻨﻢ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺁﻏﻮﺷﺖ
ﻟﻌﻨﺖ ﺑﻪ ﺩﺳﺘﺖ ﻻﯼ ﻣﻮﻫﺎﯼ ﺯﻧﯽ ﺩﯾﮕﺮ

ﯾﮏ ﺭﻭﺯ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﮐﺸﺖ ﻣﻦ ﺭﺍ ﺍﯾﻦ ﺧﻮﺩﺁﺯﺍﺭﯼ
ﻟﻌﻨﺖ ﺑﻪ ﺗﺼﻮﯾﺮ ﺗﻨﺖ ﺭﻭﯼ ﺗﻨﯽ ﺩﯾﮕﺮ

ﺩﻟﺘﻨﮓ ﯾﻌﻨﯽ ﺳﻌﯽ ﮐﺮﺩﻡ ﮐﻮﺭ ﻭ ﮐﺮ ﺑﺎﺷﻢ
ﺩﯾﺪﻡ ﺗﻮ ﺭﺍ ﺑﺎ ﺍﻭ ﺑﻪ ﺭﻭﯼ ﺧﻮﺩ ﻧﯿﺎﻭﺭﺩﻡ

ﺣﺘﯽ ﺷﺒﯿﻪ ﺍﻭ ﺷﺪﻡ ﺷﺎﯾﺪ ﮐﻪ ﺑﺮﮔﺮﺩﯼ
ﻣﻮﻫﺎﯼ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺷﮑﻞ ﺍﻭ ﻫﺮﺑﺎﺭ ﻣﺶ ﮐﺮﺩﻡ

ﺑﺎﺯ ﺍﺗﻔﺎﻗﯽ ﺣﻠﻘﻪ ﺍﺕ ﺟﺎ ﻣﺎﻧﺪﻩ ﺩﺭ ﺧﺎﻧﻪ
ﺑﺎﺯ ﺍﺗﻔﺎﻗﯽ ﺭﻓﺘﯽ ﻭ ﺑﻪ ﮐﻮﭼﻪ ﭘﯿﻮﺳﺘﯽ

ﺍﯾﻦ ﺳﺎﻟﻬﺎ ﻫﺮ ﺑﺎﺭ ﺭﻭﺯ ﺯﻥ ﮐﻪ ﻣﯽ ﺍﯾﺪ
ﺑﺎﺯ ﺍﺗﻔﺎﻗﯽ ﮐﺎﺭ ﯾﺎ ﻣﺎﻣﻮﺭﯾﺖ ﻫﺴﺘﯽ

ﺑﺎﺑﺎﯼ ﺧﺎﻧﻪ ﺩﺧﺘﺮﺕ ﺑﺪﺟﻮﺭ ﺩﻟﺘﻨﮓ ﺍﺳﺖ
ﺑﺎﺑﺎﯼ ﺧﻮﺏ ﻗﻬﺮﻣﺎﻥ! ﺑﺎﺑﺎﯼ ﺗﺰﯾﯿﻨﯽ!

ﺍﯾﻦ ﺭﻭﺯﻫﺎ ﻫﺮ ﺷﺐ ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪ ﺩﯾﺮ ﻣﯽ ﺁﯾﯽ
ﺗﺎ ﻣﯽ ﺭﺳﯽ ﻫﻢ ﻣﯽ ﺭﻭﯼ ﺍﺧﺒﺎﺭ ﻣﯽ ﺑﯿﻨﯽ

ﻣﻦ ﺭﺍ ﺑﻐﻞ ﮐﻦ ﻣﺮﺩ ﻣﻦ! ﭘﺲ ﺷﺎﻧﻪ ﻫﺎﯾﺖ ﮐﻮ؟
ﺑﯿﺪﺍﺭ ﮐﻦ ﻣﻦ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﮐﺎﺑﻮﺱ ﺗﮑﺮﺍﺭﯼ

ﻭﻝ ﮐﻦ ﺩﺭﻭﻍ ﺻﺨﺮﻩ ﻭ ﻣﺎﻩ ﻭ ﭘﻠﻨﮕﺶ ﺭﺍ
ﻭﻗﺘﯽ ﺧﻮﺩﺕ ﻫﻢ ﻣﺎﻩ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺑﯿﺸﻪ ﺍﺕ ﺩﺍﺭﯼ

ﻣﻦ ﺭﺍ ﺑﻐﻞ ﮐﻦ ﻗﺒﻞ ﺭﻓﺘﻦ ﺍﯾﻦ ﻣﻨﯽ ﺭﺍ ﮐﻪ
ﮐﺸﺘﯽ ﻭﻟﯽ ﺭﻭﺣﺶ ﻣﯿﺎﻥ ﺧﺎﻧﻪ ﺳﺮﮔﺸﺘﻪ ﺳﺖ

ﺑﺎﺷﺪ ﺑﺮﻭ ﺍﻣﺎ ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ ﺑﺎﺯ ﻣﯿﮕﺮﺩﯼ
ﻗﺎﺗﻞ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﺑﻪ ﻣﺤﻞ ﺟﺮﻡ ﺑﺮﮔﺸﺘﻪ ﺳﺖ


#رویا_ابراهیمی