تفسیر قرآن
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
روز خود را با تفکر و تعمق در آیات قرآن شروع کنیم دوست عزیز برای بهره مندی هرچه بهتر لطفاً هرروز مطالعه آیات و تفسیر آن را دنبال کنید
ترجمه و تفسیر آیه به آيه سوره روم
آیه 36
اعوذ بالله من الشیطان الرجیم
وَإِذَا أَذَقْنَا النَّاسَ رَحْمَةً فَرِحُوا بِهَا وَإِن تُصِبْهُمْ سَيِّئَةٌ بِمَا قَدَّمَتْ أَيْدِيهِمْ إِذَا هُمْ يَقْنَطُونَ (36)
ترجمه :
و هرگاه به مردم رحمتى چشانيم، به آن شاد شوند و اگر به خاطر دستاورد گذشته (و اعمال بد) آنها، ناگوارى (و مصيبتى) به آنان رسد، ناگهان مأيوس مى شوند.
پیام‌ها :
- انسان، شخصيّتى تأثيرپذير و انفعالى دارد. «فرحوا... يقنطون»
- رحمت از خداست و ناگوارى ها از عملكرد خود ما. «اذقنا النّاس رحمة - سيّئة بما قدّمت ايديهم»
- انسانِ دور از خدا، پوك و كم ظرفيّت است؛ با اندكى نعمت، مست مى شود و با كمى تلخى و غم، به بن بست مى رسد.(171) «رحمة فرحوا - سيّئة ... يقنطون» در صورتى كه خداوند از مردم تحمّل و ظرفيّتى را مى خواهد كه از دست رفتن نعمت ها آنان را نگران و به دست آوردن نعمت ها آنان را سرعت نكند. «لكيلاتأسوا على ما فاتكم ولا تفرحوا بما آتاكم»(172)
- برخوردارى از رحمت، قطعى است، ولى مبتلا شدن به ناگوارى قطعى نيست. «اذا... اِن...» (براى برخوردارى از رحمت، كلمه «اذا» بكاررفته كه به معناى انجام قطعى است، ولى براى گرفتار شدن، كلمه «اِن» بكار رفته كه به معناى غير قطعى بودن است.)
171) تنوين در كلمات «رحمة و سيّئة»، بر قلّت و كمى دلالت مى كند.
172) حديد، 23.
روز خود را با تفکر و تعمق در آیات قرآن شروع کنیم دوست عزیز برای بهره مندی هرچه بهتر لطفاً هرروز مطالعه آیات و تفسیر آن را دنبال کنید
ترجمه و تفسیر آیه به آيه سوره روم
آیه 36
اعوذ بالله من الشیطان الرجیم
وَإِذَا أَذَقْنَا النَّاسَ رَحْمَةً فَرِحُوا بِهَا وَإِن تُصِبْهُمْ سَيِّئَةٌ بِمَا قَدَّمَتْ أَيْدِيهِمْ إِذَا هُمْ يَقْنَطُونَ (36)
ترجمه :
و هرگاه به مردم رحمتى چشانيم، به آن شاد شوند و اگر به خاطر دستاورد گذشته (و اعمال بد) آنها، ناگوارى (و مصيبتى) به آنان رسد، ناگهان مأيوس مى شوند.
پیام‌ها :
- انسان، شخصيّتى تأثيرپذير و انفعالى دارد. «فرحوا... يقنطون»
- رحمت از خداست و ناگوارى ها از عملكرد خود ما. «اذقنا النّاس رحمة - سيّئة بما قدّمت ايديهم»
- انسانِ دور از خدا، پوك و كم ظرفيّت است؛ با اندكى نعمت، مست مى شود و با كمى تلخى و غم، به بن بست مى رسد.(171) «رحمة فرحوا - سيّئة ... يقنطون» در صورتى كه خداوند از مردم تحمّل و ظرفيّتى را مى خواهد كه از دست رفتن نعمت ها آنان را نگران و به دست آوردن نعمت ها آنان را سرعت نكند. «لكيلاتأسوا على ما فاتكم ولا تفرحوا بما آتاكم»(172)
- برخوردارى از رحمت، قطعى است، ولى مبتلا شدن به ناگوارى قطعى نيست. «اذا... اِن...» (براى برخوردارى از رحمت، كلمه «اذا» بكاررفته كه به معناى انجام قطعى است، ولى براى گرفتار شدن، كلمه «اِن» بكار رفته كه به معناى غير قطعى بودن است.)
171) تنوين در كلمات «رحمة و سيّئة»، بر قلّت و كمى دلالت مى كند.
172) حديد، 23.
۴۳۴
۳۱ اردیبهشت ۱۴۰۰
دیدگاه ها (۱)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.