نشانه های اهل ایمان...
حدیث رسول اکرم(ص) درباره حضرت مهدی(عج)
اهل ایمان همواره دوستداران فضایل، کمالات و زیبایی ها هستند و هر که جلوه بیشتری از صفات نیک و خصلت های پسندیده در وجودش نمایان باشد در دل ایشان جایگاه والایی دارد. در مقابل، افراد منحرف و پست فطرت که کفر و نفاق در اعماق وجودشان نفوذ کرده، همواره میل به بدی ها و انسان های بد سرشت دارند همین گرایش ها موجب می شود که از موضع گیری آنان در حوادث پیش آمده بتوان به شخصیت واقعی شان پی برد هر چند شناخت برخی افراد، زمان فراوانی لازم دارد.
امیرمؤمنان علیه السلام می فرماید:
«فی تَقَلُّبِ الأحوالِ عِلْمُ جَواهِرِالرِّجالِ؛
در دگرگونی روزگار و پیشامدها می توان درون اشخاص را شناخت.»
دراینجا با ارائه نشانه هایی از دشمنان حضرت مهدی علیه السلام که در حقیقت علائم تمام مخالفان حق است. معیار هایی رابه مشتاقان آن گرامی تقدیم می داریم تا تشخیص صف های حق و باطل بهتر و آسانتر صورت گیرد.
در حقیقت، اصل کلی که در سطور قبل به آن اشاره شد، هم چنان در عصر ظهور نیز پابرجاست؛ گرچه ممکن است در برخی جزئیات تفاوت هایی مشاهده شود.
کینه از شیعیان اهل بیت علیهم السلام
معاویه در زمان حکومت خود، شیعیان را تحت سخت ترین فشارها قرار داد و پس از او، فرزندش یزید نیز همان شیوه را در پیش گرفت. تاریخ گواهی می دهد که سخت ترین زمان برای شیعیان، زمان معاویه بوده است.
ماجرای اشاره حضرت لوط نبی به ظهور حضرت مهدی(عج) و یارانش
شیعیان به سادگی به قتل می رسیدند، یا دست و پایشان بریده می شد، حتی بر اثر تبلیغات شدید اموی و حکومت عبیداللَّه بن زیاد و حجاج در کوفه، آنها را بیشتر کافر و زندیق می گفتند تا شیعه علی علیه السلام!؟
ابن ابی الحدید معتزلی می گوید:
بعد از شهادت حسن بن علی بلا و مصیبتِ شیعیان دو چندان شد و اولیای الهی دائماً در ترس و رعب شدید قرار داشتند زیرا آنان یا به قتل می رسیدند یا در حالت خفا و دوری از شهر و دیار خویش به سر می بردند.
امام حسین علیه السلام با اشاره به وضعیت اسف بار شیعیان در خطبه معروفش در منی می فرماید:
«فَإنّ هذهِ الطّاغَیةَ قَدْ فَعَلَ بِنَا وَ شیعَتِنا ما قَدْ رَأیتُمْ و عَلِمْتُم وَ شَهِدْتُم؛
ای مسلمانان، ستم هایی که این مرد سرکش معاویه، بر ما و شیعیان ما روا داشته را می بینید و می دانید و شاهدید.»
مطابق روایات وارده، دشمنان عصر ظهور نیز با شیعیان این گونه رفتار می کنند. امام باقر علیه السلام در این زمینه فرموده:
گویا من سفیانی سر کرده دشمنان حضرت مهدی علیه السلام را می بینم که در زمین های سرسبز شما در کوفه اقامت گزیده و ندا می دهد که هر کس، سر یک تن از شیعیان علی علیه السلام را بیاورد، هزار درهم پاداش اوست.
در این هنگام، همسایه به همسایه دیگر حمله برده و می گوید این شخص از شیعیان است؛ او را می کشد و هزار درهم جایزه می گیرد.
امام صادق علیه السلام فرمود:
«ما» و «اولاد ابوسفیان» دو خاندان هستیم که به خاطر خدا با یکدیگر دشمنی داریم.
ما گفتیم خداوند راست گفت و آنها خداوند را دروغگو خواندند! ابوسفیان به جنگ پیامبر برخاست؛ معاویه به جنگ علی علیه السلام و یزید با حسین مقابله کرد. سفیانی نیز در آخرالزمان به مصاف حضرت قائم (عج)می رود.
ادامه در پست بعدی......
اهل ایمان همواره دوستداران فضایل، کمالات و زیبایی ها هستند و هر که جلوه بیشتری از صفات نیک و خصلت های پسندیده در وجودش نمایان باشد در دل ایشان جایگاه والایی دارد. در مقابل، افراد منحرف و پست فطرت که کفر و نفاق در اعماق وجودشان نفوذ کرده، همواره میل به بدی ها و انسان های بد سرشت دارند همین گرایش ها موجب می شود که از موضع گیری آنان در حوادث پیش آمده بتوان به شخصیت واقعی شان پی برد هر چند شناخت برخی افراد، زمان فراوانی لازم دارد.
امیرمؤمنان علیه السلام می فرماید:
«فی تَقَلُّبِ الأحوالِ عِلْمُ جَواهِرِالرِّجالِ؛
در دگرگونی روزگار و پیشامدها می توان درون اشخاص را شناخت.»
دراینجا با ارائه نشانه هایی از دشمنان حضرت مهدی علیه السلام که در حقیقت علائم تمام مخالفان حق است. معیار هایی رابه مشتاقان آن گرامی تقدیم می داریم تا تشخیص صف های حق و باطل بهتر و آسانتر صورت گیرد.
در حقیقت، اصل کلی که در سطور قبل به آن اشاره شد، هم چنان در عصر ظهور نیز پابرجاست؛ گرچه ممکن است در برخی جزئیات تفاوت هایی مشاهده شود.
کینه از شیعیان اهل بیت علیهم السلام
معاویه در زمان حکومت خود، شیعیان را تحت سخت ترین فشارها قرار داد و پس از او، فرزندش یزید نیز همان شیوه را در پیش گرفت. تاریخ گواهی می دهد که سخت ترین زمان برای شیعیان، زمان معاویه بوده است.
ماجرای اشاره حضرت لوط نبی به ظهور حضرت مهدی(عج) و یارانش
شیعیان به سادگی به قتل می رسیدند، یا دست و پایشان بریده می شد، حتی بر اثر تبلیغات شدید اموی و حکومت عبیداللَّه بن زیاد و حجاج در کوفه، آنها را بیشتر کافر و زندیق می گفتند تا شیعه علی علیه السلام!؟
ابن ابی الحدید معتزلی می گوید:
بعد از شهادت حسن بن علی بلا و مصیبتِ شیعیان دو چندان شد و اولیای الهی دائماً در ترس و رعب شدید قرار داشتند زیرا آنان یا به قتل می رسیدند یا در حالت خفا و دوری از شهر و دیار خویش به سر می بردند.
امام حسین علیه السلام با اشاره به وضعیت اسف بار شیعیان در خطبه معروفش در منی می فرماید:
«فَإنّ هذهِ الطّاغَیةَ قَدْ فَعَلَ بِنَا وَ شیعَتِنا ما قَدْ رَأیتُمْ و عَلِمْتُم وَ شَهِدْتُم؛
ای مسلمانان، ستم هایی که این مرد سرکش معاویه، بر ما و شیعیان ما روا داشته را می بینید و می دانید و شاهدید.»
مطابق روایات وارده، دشمنان عصر ظهور نیز با شیعیان این گونه رفتار می کنند. امام باقر علیه السلام در این زمینه فرموده:
گویا من سفیانی سر کرده دشمنان حضرت مهدی علیه السلام را می بینم که در زمین های سرسبز شما در کوفه اقامت گزیده و ندا می دهد که هر کس، سر یک تن از شیعیان علی علیه السلام را بیاورد، هزار درهم پاداش اوست.
در این هنگام، همسایه به همسایه دیگر حمله برده و می گوید این شخص از شیعیان است؛ او را می کشد و هزار درهم جایزه می گیرد.
امام صادق علیه السلام فرمود:
«ما» و «اولاد ابوسفیان» دو خاندان هستیم که به خاطر خدا با یکدیگر دشمنی داریم.
ما گفتیم خداوند راست گفت و آنها خداوند را دروغگو خواندند! ابوسفیان به جنگ پیامبر برخاست؛ معاویه به جنگ علی علیه السلام و یزید با حسین مقابله کرد. سفیانی نیز در آخرالزمان به مصاف حضرت قائم (عج)می رود.
ادامه در پست بعدی......
۲۰.۱k
۲۶ آبان ۱۴۰۱
دیدگاه ها (۱)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.