تفسیر قرآن کریم سوره مبارکه حمد آیه دوم
✔ 1400 / 07 / 2۷ ✔
📎 نکته : وجود علامت ( * ) در قبله بعضی از پاراگرافها به معنی اینکه شماره آدرس سند این پاراگراف در پایین کپشن اومده که برای جستجوی صحت پاراگراف میتونی به آدرس سند مراجعه کنی و صحتشو بررسی کنی 📎
🌹 آدرس آیه : آیه دوم سوره مبارکه حمد
متن آیه : الْحَمْدُ للّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ (2)
معنی آیه : سپاس و ستايش مخصوص خداوندى است كه پروردگار جهانيان است.
تفسیر آیه :
«ربّ» به كسى گفته مى شود كه هم مالك وصاحب چيزى است و هم در رشد و پرورش آن نقش دارد.
خداوند هم صاحب حقيقى عالم است و هم مدبّر و پروردگار آن. پس همه هستى حركت تكاملى دارد و در مسيرى كه خداوند معيّن كرده، هدايت مى شود.
علاوه بر سوره حمد، چهار سوره ى انعام، كهف، سبأ وفاطر نيز با جمله «الحمدللّه» آغاز گرديده، ولى فقط در سوره حمد بعد از آن «ربّ العالمين» آمده است.
مفهوم حمد، تركيبى از مفهوم مدح و شكر است. انسان در برابر جمال و كمال و زيبايى، زبان به ستايش و در برابر نعمت و خدمت واحسان ديگران، زبان به تشكّر مى گشايد. خداوند متعال به خاطر كمال و جمالش، شايسته ى ستايش وبه خاطر احسان ها و نعمت هايش، لايق شكرگزارى است.
* «الحمدللّه»، بهترين نوع تشكّر از خداوند است. هر كس در هرجا، با هر زبانى، هرگونه ستايشى از هر كمال و زيبايى دارد، در حقيقت سرچشمه ى آن را ستايش مى كند. البتّه حمد خداوند منافاتى با سپاسگزارى از مخلوق ندارد، به شرط آنكه به امر خداوند و در خط و مسير او باشد.
خداوند، پروردگار همه ى آفريده هاست. «و هو ربّ كلّ شى ء»(22)
* آنچه در آسمان ها و زمين و ميان آنهاست، پروردگارشان اوست. «ربّ السّموات والارض و مابينهما»(23)
* حضرت على عليه السلام مى فرمايد: «من الجمادات والحيوانات»؛ او پروردگار جاندار و بى جان است. «له الخلق والامر تبارك اللّه ربّ العالمين» هم آفرينش از اوست و هم اداره ى آن، و او مربى و پرورش دهنده ى همه است.(24)
مراد از «عالَمين» يا فقط انسان ها هستند، مانند آيه 70 سوره حجر كه قوم لوط به حضرت لوط گفتند: «أوَ لم ننهك عن #العالمين» آيا ما تو را از ملاقات با #مردم نهى نكرديم ؟و يا مراد همه ى عوالم هستى است ؟
«عالَم» به معناى مخلوقات و «عالَمين» به معناى تمام مخلوقات نيز استعمال شده است. از اين آيه فهميده مى شود كه تمام هستى يك پروردگار دارد و آنچه در جاهليت و در ميان بعضى از ملّت ها اعتقاد داشتند كه براى هر نوع از پديده ها خدايى است و آن را مدبّر و ربّ النّوع آن مى پنداشتند، باطل است.
-----
* 22) انعام، 164.
* 23) شعراء، 24.
* 24) تفسير نورالثقلين.🌹
🌷 اَللّهُمَّ عَجِّل لِوَلیِّکَ الفَرَج 🌷
📎 نکته : وجود علامت ( * ) در قبله بعضی از پاراگرافها به معنی اینکه شماره آدرس سند این پاراگراف در پایین کپشن اومده که برای جستجوی صحت پاراگراف میتونی به آدرس سند مراجعه کنی و صحتشو بررسی کنی 📎
🌹 آدرس آیه : آیه دوم سوره مبارکه حمد
متن آیه : الْحَمْدُ للّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ (2)
معنی آیه : سپاس و ستايش مخصوص خداوندى است كه پروردگار جهانيان است.
تفسیر آیه :
«ربّ» به كسى گفته مى شود كه هم مالك وصاحب چيزى است و هم در رشد و پرورش آن نقش دارد.
خداوند هم صاحب حقيقى عالم است و هم مدبّر و پروردگار آن. پس همه هستى حركت تكاملى دارد و در مسيرى كه خداوند معيّن كرده، هدايت مى شود.
علاوه بر سوره حمد، چهار سوره ى انعام، كهف، سبأ وفاطر نيز با جمله «الحمدللّه» آغاز گرديده، ولى فقط در سوره حمد بعد از آن «ربّ العالمين» آمده است.
مفهوم حمد، تركيبى از مفهوم مدح و شكر است. انسان در برابر جمال و كمال و زيبايى، زبان به ستايش و در برابر نعمت و خدمت واحسان ديگران، زبان به تشكّر مى گشايد. خداوند متعال به خاطر كمال و جمالش، شايسته ى ستايش وبه خاطر احسان ها و نعمت هايش، لايق شكرگزارى است.
* «الحمدللّه»، بهترين نوع تشكّر از خداوند است. هر كس در هرجا، با هر زبانى، هرگونه ستايشى از هر كمال و زيبايى دارد، در حقيقت سرچشمه ى آن را ستايش مى كند. البتّه حمد خداوند منافاتى با سپاسگزارى از مخلوق ندارد، به شرط آنكه به امر خداوند و در خط و مسير او باشد.
خداوند، پروردگار همه ى آفريده هاست. «و هو ربّ كلّ شى ء»(22)
* آنچه در آسمان ها و زمين و ميان آنهاست، پروردگارشان اوست. «ربّ السّموات والارض و مابينهما»(23)
* حضرت على عليه السلام مى فرمايد: «من الجمادات والحيوانات»؛ او پروردگار جاندار و بى جان است. «له الخلق والامر تبارك اللّه ربّ العالمين» هم آفرينش از اوست و هم اداره ى آن، و او مربى و پرورش دهنده ى همه است.(24)
مراد از «عالَمين» يا فقط انسان ها هستند، مانند آيه 70 سوره حجر كه قوم لوط به حضرت لوط گفتند: «أوَ لم ننهك عن #العالمين» آيا ما تو را از ملاقات با #مردم نهى نكرديم ؟و يا مراد همه ى عوالم هستى است ؟
«عالَم» به معناى مخلوقات و «عالَمين» به معناى تمام مخلوقات نيز استعمال شده است. از اين آيه فهميده مى شود كه تمام هستى يك پروردگار دارد و آنچه در جاهليت و در ميان بعضى از ملّت ها اعتقاد داشتند كه براى هر نوع از پديده ها خدايى است و آن را مدبّر و ربّ النّوع آن مى پنداشتند، باطل است.
-----
* 22) انعام، 164.
* 23) شعراء، 24.
* 24) تفسير نورالثقلين.🌹
🌷 اَللّهُمَّ عَجِّل لِوَلیِّکَ الفَرَج 🌷
۵.۹k
۲۷ مهر ۱۴۰۰
دیدگاه ها (۴)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.