ﺧسَّم ﻣﺜﻪ ﻣﺮﺩﯼ ﮐﻪ ﺗﻮﯼ ﺣﺼﺮ ﺣﺮﻓﺎﺷﻮ،
ﺧسَّم ﻣﺜﻪ ﻣﺮﺩﯼ ﮐﻪ ﺗﻮﯼ ﺣﺼﺮ ﺣﺮﻓﺎﺷﻮ،
ﺗﻮ ﺑﺴﺘﺮﺵ ﻫﻢ ﺑﺎﺯﺟﻮﻫﺎ ﮔﻮﺵ ﻣﯽ ﮔﯿﺮﻥ
ﯾﻪ ﭘﺎﺩﺷﺎﻫﻢ ﮐﻪ ﻣﻐﻮﻟﻬﺎ ﺩﺳﺘﺸﻮ ﺑﺴﺘﻦ
ﭘﯿﺶ ﭼﺸﺎﺵ ﺍﺯ ﺩﺧﺘﺮﺍﺵ ﺁﻏﻮﺵ ﻣﯽ ﮔﯿﺮﻥ
تو شعلههای سرکش خونخواهیاز سپتامبر
تنهایی پرواز با پاسپورت افغانی
تنهاییِ یه شعر ناب وساده از سعدی
وقتی شده آوارهی دیوان خاقانی
ﺧﺴَّم ﻣﺜﻪ ﺭﻭﺯﺍﯾﯽ ﮐﻪ ﺭﺃﯾﺖ ﺭﻭ ﺩﺯﺩﯾﺪﻥ
ﭘﯿﺶ ﭼﺸﺎﺕ ﮐﻞ ﻣﯿﺰﻧﻦ ﺗﻮ ﺟﺸﻦ ﭘﯿﺮﻭﺯﯼ
ﯾﻪ ﺷﻬﺮ ﺩﺍﺭﻩ ﺗﻮ ﺗﻨﻢ ﺁﺗﯿﺶ ﻣﯽ ﮔﯿﺮﻩ
ﯾﻪ ﺳﯿﻨﻤﺎﻡ ﺗﻮ ﺷﻌﻠﻪ ﻫﺎﯼ ﺳﯿﻨﻤﺎ ﺳﻮﺯﯼ
ﯾﻪ ﮐﺎﻓﻪ ﮐﻪ ﺍﻓﺘﺎﺩﻩ ﺩﺳﺖ ﺍﻧﻘﻼﺑﯽ ﻫﺎ
ﺗﻮ ﻋﻘﺪﻩ ﺑﺎﺯﺍﺭﯼ ﮐﻪ ﺩﺍﺭﻥ ﻣﺴﺖ ﻣﯽ ﮔﯿﺮﻥ
ﺗﻨﻬﺎﻡ ﻣﺜﻪ ﻭﻗﺘﯽ ﮐﺮﺍﯾهﺖ ﺗﻮﯼ ﺟﯿﺒﺖ ﻧﯿﺴﺖ
ﻣﺮﺩﻡ ﮐﻨﺎﺭﺕ ﺗﺎﮐﺴﯽ ِ ﺩﺭﺑﺴﺖ ﻣﯽ ﮔﯿﺮﻥ
ﺑﯿﻦ ﻫﺰﺍﺭﺗﺎ ﺳﮑﻪ ﯼ ﺯﺭ ﺗﻮﯼ ﺻﻨﺪﻭﻗﭽﻪ
ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ ِ ﯾﻪ ﺳﮑﻪ ﯼ ﻏﻤﮕﯿﻦ ﺩﻩ ﺷﺎﻫﯽ
ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ ِ ﯾﻪ ﺳﯿﻨﻪ ﺑﻨﺪِ ﻣﻮﻧﺪﻩ ﺑﯽ ﻣﺼﺮﻑ،
ﮐﻪ ﺳﯿﻨﻪ ﻫﺎﺵ ﺟﺎ ﻣﻮﻧﺪﻩ ﺯﯾﺮ ﺗﯿﻎ ﺟﺮﺍﺣﯽ
ﻓﮏ ﮐﻦ ﯾﻪ ﺩﺧﺘﺮ ﺑﭽﻪ ﺍﯼ ﺗﻮ ﻇﻬﺮ ﻋﺎﺷﻮﺭﺍ،
ﮐﻪ ﻣﺎﺩﺭﺕ ﺭﻭ ﺷﻬﺮ ﻣﺸﮑﯽ ﭘﻮﺵ ﮔﻢ ﮐﺮﺩﻩ
ﯾﺎ ﻣﺜﻞ ﺳﺮﺩﺍﺭﯼ ﺩﻟﯿﺮ ﺍﺯ ﺟﻨﮓ ﺑﺮﮔﺮﺩﯼ،
ﺗﻮ ﺷﻬﺮ ﭘُر ﺑﺎﺷﻪ« ﺯﻧﺖ ﺁﻏﻮﺵ ﮔﻢ ﮐﺮﺩﻩ»
ﻓﮏ ﮐﻦ ﮐﻪ ﻣﺎﺩﺭ ﺳﯿﺐ ﺯﺭﺩﻩ ﻣﺜﻞ ﺗﻮ ﺑﺎﺯﯼ،
ﻓﮏ ﮐﻦ ﮐﻪ ﺣﺎﻟﺶ ﺧﻮﺑﻪ، ﺩﺍﺭﻩ ﺯﺭﺩﺗﺮ ﻣﯿﺸﻪ
ﺑﺎﺯﯼ ﮐﻦ ﻭ ﺣﺮﻓﺎﯼ ﻫﻢ ﺑﺎﺯﯾﺘﻮ ﺑﺎﻭﺭ ﮐﻦ
ﺁﺩﻡ ﺍﮔﻪ ﺑﺎﺑﺎﺵ ﺑﻤﯿﺮﻩ ﻣﺮﺩﺗﺮ ﻣﯿﺸﻪ
ﻓﮏ ﮐﻦ ﻭﺟﻮﺩﺕ ﺯﯾﺮ ﺑﺎﺭ ﺩﺭﺩ ﺟﺮ ﺧﻮﺭﺩﻩ
ﻓﮏ ﮐﻦ ﮐﻨﯿﺰ ِﺑﯽ ﮐﺪﻭﯼ ِﻣﺜﻨﻮﯼ ﺑﺎﺷﯽ
ﻓﮏ ﮐﻦ ﮐﻪ ﺩﺍﺭﯼ ﺯﯾﺮ ﺑﺎﺭ ﺩﺭﺩ ﺟﻮﻥ ﻣﯿﺪﯼ
ﯾﻪ ﻋﺪﻩ بیغیرت ﺑﮕﻦ "ﺑﺎﯾﺪ ﻗﻮﯼ ﺑﺎﺷﯽ "
ﺧﺴّﻢ ﻣﺜﻪ ﻣﺮﺩﯼ ﮐﻪ ﻫﺮ ﺭﻭﺯ ﺍﺯ ﺳﮑﻮﺕ ﺑﻢ،
ﺭﻭ ﺩﺳﺖ ﺩﺍﻏﯽ ﺗﺎﺯﻩ ﺍﺯ ﺁﻭﺍﺭ ﺑﺮﮔﺸﺘﻪ
ﻣﺜﻞ ﯾﻪ ﺯﻥ ﮐﻪ ﺧﻮﺍﺑﻬﺎﯼ ﻫﺮﺯﻩ ﻣﯿﺒﯿﻨﻪ،
ﺍﺯ ﺑﺲ ﮐﻪ ﻣﺮﺩﺵ ﺭﻓﺘﻪ ﻭ ﺑﯿﮑﺎﺭ ﺑﺮﮔﺸﺘﻪ
ﺗﻨﻬﺎﻡ ﻣﺜﻪ ﻣﺮﺩﯼ ﮐﻪ ﻣﻮﻧﺪﻩ ﺍﯾﻦ ﻭﺭ ﺩﯾﻮﺍﺭ
ﻭﻗﺘﯽ ﮐﻪ ﻋﺸﻘﺶ ﺍﻭﻧﻮﺭ ﺩﯾﻮﺍﺭ ﺑﺮﻟﯿﻨﻪ
ﺗﻨﻬﺎﺗﺮ ﺍﺯ ﺳﺮﺑﺎﺯ ﺗﺮﺳﻮﯾﯽ ﮐﻪ ﺟﺎ ﻣﻮﻧﺪﻩ
ﺍﻭﻥ ﻟﺤﻈﻪ ﮐﻪ ﺣﺲ ﻣﯿﮑﻨﻪ ﭘﺎﻫﺎﺵ ﺭﻭ ﻣﯿﻨﻪ
ﺧﺴّﻢ ﻣﺜﻪ ﻟﺒﺨﻨﺪﻫﺎﯼ ﺧﺴﺘﻪ ﯼ ﮔﺎﻧﺪﯼ
ﻭﻗﺘﯽ ﮐﻪ ﺩﻧﯿﺎ ﺭﻭﯼ ﺩﻭﺭ ﺟﻨﮓ ﻣﯿﭽﺮﺧﻪ
ﺗﻨﻬﺎﺗﺮ ﺍﺯ ﺭﺧﺸﯽ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺷﺎﻧﻮﻣﻪ ﺑﺮﺧﻮﺭﺩﻩ
ﺗﻮ ﺁﺳﯿﺎﺏ ﺷﻬﺮ ﺩﻭﺭ ﺳﻨﮓ ﻣﯿﭽﺮﺧﻪ
ﺗﻮ ﺑﺴﺘﺮﺵ ﻫﻢ ﺑﺎﺯﺟﻮﻫﺎ ﮔﻮﺵ ﻣﯽ ﮔﯿﺮﻥ
ﯾﻪ ﭘﺎﺩﺷﺎﻫﻢ ﮐﻪ ﻣﻐﻮﻟﻬﺎ ﺩﺳﺘﺸﻮ ﺑﺴﺘﻦ
ﭘﯿﺶ ﭼﺸﺎﺵ ﺍﺯ ﺩﺧﺘﺮﺍﺵ ﺁﻏﻮﺵ ﻣﯽ ﮔﯿﺮﻥ
تو شعلههای سرکش خونخواهیاز سپتامبر
تنهایی پرواز با پاسپورت افغانی
تنهاییِ یه شعر ناب وساده از سعدی
وقتی شده آوارهی دیوان خاقانی
ﺧﺴَّم ﻣﺜﻪ ﺭﻭﺯﺍﯾﯽ ﮐﻪ ﺭﺃﯾﺖ ﺭﻭ ﺩﺯﺩﯾﺪﻥ
ﭘﯿﺶ ﭼﺸﺎﺕ ﮐﻞ ﻣﯿﺰﻧﻦ ﺗﻮ ﺟﺸﻦ ﭘﯿﺮﻭﺯﯼ
ﯾﻪ ﺷﻬﺮ ﺩﺍﺭﻩ ﺗﻮ ﺗﻨﻢ ﺁﺗﯿﺶ ﻣﯽ ﮔﯿﺮﻩ
ﯾﻪ ﺳﯿﻨﻤﺎﻡ ﺗﻮ ﺷﻌﻠﻪ ﻫﺎﯼ ﺳﯿﻨﻤﺎ ﺳﻮﺯﯼ
ﯾﻪ ﮐﺎﻓﻪ ﮐﻪ ﺍﻓﺘﺎﺩﻩ ﺩﺳﺖ ﺍﻧﻘﻼﺑﯽ ﻫﺎ
ﺗﻮ ﻋﻘﺪﻩ ﺑﺎﺯﺍﺭﯼ ﮐﻪ ﺩﺍﺭﻥ ﻣﺴﺖ ﻣﯽ ﮔﯿﺮﻥ
ﺗﻨﻬﺎﻡ ﻣﺜﻪ ﻭﻗﺘﯽ ﮐﺮﺍﯾهﺖ ﺗﻮﯼ ﺟﯿﺒﺖ ﻧﯿﺴﺖ
ﻣﺮﺩﻡ ﮐﻨﺎﺭﺕ ﺗﺎﮐﺴﯽ ِ ﺩﺭﺑﺴﺖ ﻣﯽ ﮔﯿﺮﻥ
ﺑﯿﻦ ﻫﺰﺍﺭﺗﺎ ﺳﮑﻪ ﯼ ﺯﺭ ﺗﻮﯼ ﺻﻨﺪﻭﻗﭽﻪ
ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ ِ ﯾﻪ ﺳﮑﻪ ﯼ ﻏﻤﮕﯿﻦ ﺩﻩ ﺷﺎﻫﯽ
ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ ِ ﯾﻪ ﺳﯿﻨﻪ ﺑﻨﺪِ ﻣﻮﻧﺪﻩ ﺑﯽ ﻣﺼﺮﻑ،
ﮐﻪ ﺳﯿﻨﻪ ﻫﺎﺵ ﺟﺎ ﻣﻮﻧﺪﻩ ﺯﯾﺮ ﺗﯿﻎ ﺟﺮﺍﺣﯽ
ﻓﮏ ﮐﻦ ﯾﻪ ﺩﺧﺘﺮ ﺑﭽﻪ ﺍﯼ ﺗﻮ ﻇﻬﺮ ﻋﺎﺷﻮﺭﺍ،
ﮐﻪ ﻣﺎﺩﺭﺕ ﺭﻭ ﺷﻬﺮ ﻣﺸﮑﯽ ﭘﻮﺵ ﮔﻢ ﮐﺮﺩﻩ
ﯾﺎ ﻣﺜﻞ ﺳﺮﺩﺍﺭﯼ ﺩﻟﯿﺮ ﺍﺯ ﺟﻨﮓ ﺑﺮﮔﺮﺩﯼ،
ﺗﻮ ﺷﻬﺮ ﭘُر ﺑﺎﺷﻪ« ﺯﻧﺖ ﺁﻏﻮﺵ ﮔﻢ ﮐﺮﺩﻩ»
ﻓﮏ ﮐﻦ ﮐﻪ ﻣﺎﺩﺭ ﺳﯿﺐ ﺯﺭﺩﻩ ﻣﺜﻞ ﺗﻮ ﺑﺎﺯﯼ،
ﻓﮏ ﮐﻦ ﮐﻪ ﺣﺎﻟﺶ ﺧﻮﺑﻪ، ﺩﺍﺭﻩ ﺯﺭﺩﺗﺮ ﻣﯿﺸﻪ
ﺑﺎﺯﯼ ﮐﻦ ﻭ ﺣﺮﻓﺎﯼ ﻫﻢ ﺑﺎﺯﯾﺘﻮ ﺑﺎﻭﺭ ﮐﻦ
ﺁﺩﻡ ﺍﮔﻪ ﺑﺎﺑﺎﺵ ﺑﻤﯿﺮﻩ ﻣﺮﺩﺗﺮ ﻣﯿﺸﻪ
ﻓﮏ ﮐﻦ ﻭﺟﻮﺩﺕ ﺯﯾﺮ ﺑﺎﺭ ﺩﺭﺩ ﺟﺮ ﺧﻮﺭﺩﻩ
ﻓﮏ ﮐﻦ ﮐﻨﯿﺰ ِﺑﯽ ﮐﺪﻭﯼ ِﻣﺜﻨﻮﯼ ﺑﺎﺷﯽ
ﻓﮏ ﮐﻦ ﮐﻪ ﺩﺍﺭﯼ ﺯﯾﺮ ﺑﺎﺭ ﺩﺭﺩ ﺟﻮﻥ ﻣﯿﺪﯼ
ﯾﻪ ﻋﺪﻩ بیغیرت ﺑﮕﻦ "ﺑﺎﯾﺪ ﻗﻮﯼ ﺑﺎﺷﯽ "
ﺧﺴّﻢ ﻣﺜﻪ ﻣﺮﺩﯼ ﮐﻪ ﻫﺮ ﺭﻭﺯ ﺍﺯ ﺳﮑﻮﺕ ﺑﻢ،
ﺭﻭ ﺩﺳﺖ ﺩﺍﻏﯽ ﺗﺎﺯﻩ ﺍﺯ ﺁﻭﺍﺭ ﺑﺮﮔﺸﺘﻪ
ﻣﺜﻞ ﯾﻪ ﺯﻥ ﮐﻪ ﺧﻮﺍﺑﻬﺎﯼ ﻫﺮﺯﻩ ﻣﯿﺒﯿﻨﻪ،
ﺍﺯ ﺑﺲ ﮐﻪ ﻣﺮﺩﺵ ﺭﻓﺘﻪ ﻭ ﺑﯿﮑﺎﺭ ﺑﺮﮔﺸﺘﻪ
ﺗﻨﻬﺎﻡ ﻣﺜﻪ ﻣﺮﺩﯼ ﮐﻪ ﻣﻮﻧﺪﻩ ﺍﯾﻦ ﻭﺭ ﺩﯾﻮﺍﺭ
ﻭﻗﺘﯽ ﮐﻪ ﻋﺸﻘﺶ ﺍﻭﻧﻮﺭ ﺩﯾﻮﺍﺭ ﺑﺮﻟﯿﻨﻪ
ﺗﻨﻬﺎﺗﺮ ﺍﺯ ﺳﺮﺑﺎﺯ ﺗﺮﺳﻮﯾﯽ ﮐﻪ ﺟﺎ ﻣﻮﻧﺪﻩ
ﺍﻭﻥ ﻟﺤﻈﻪ ﮐﻪ ﺣﺲ ﻣﯿﮑﻨﻪ ﭘﺎﻫﺎﺵ ﺭﻭ ﻣﯿﻨﻪ
ﺧﺴّﻢ ﻣﺜﻪ ﻟﺒﺨﻨﺪﻫﺎﯼ ﺧﺴﺘﻪ ﯼ ﮔﺎﻧﺪﯼ
ﻭﻗﺘﯽ ﮐﻪ ﺩﻧﯿﺎ ﺭﻭﯼ ﺩﻭﺭ ﺟﻨﮓ ﻣﯿﭽﺮﺧﻪ
ﺗﻨﻬﺎﺗﺮ ﺍﺯ ﺭﺧﺸﯽ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺷﺎﻧﻮﻣﻪ ﺑﺮﺧﻮﺭﺩﻩ
ﺗﻮ ﺁﺳﯿﺎﺏ ﺷﻬﺮ ﺩﻭﺭ ﺳﻨﮓ ﻣﯿﭽﺮﺧﻪ
۳.۱k
۲۰ بهمن ۱۳۹۵
دیدگاه ها (۲)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.