دختر که باشی...

دختر که باشی...

دختر، زودتر راه می رود
زودتر به تکلم می افتد
زودتر به سن تکلیف می رسد
اصلا انگار از همان اول، عجله دارد
گویی هیچ وقت برای خودش وقت ندارد
حتی بازی هایش، رنگ و بوی جان بخشیدن دارد
رنگ و بوی ابراز عشق و محبت ....
چنان معصومانه عروسکش را در آغوش می فشارد؛ گویی سال هاست طعم شیرین مادری را چشیده است.
آری .....
دختر بودن یعنی همیشه عجله داشتن برای رساندن محبت به دستان دیگران
یعنی وقف کردن بند بند ساقه وجود، برای رشد کردن نهال عاطفه
دختر که باشی مهربانی ات دست خودت نیست
خوب می شوی حتی با آنان که چندان با تو خوب نبوده اند
دل رحم می شوی؛ حتی در مقابل آنهایی که چندان رحمی به تو نداشته اند
دختره که باشی زود می رنجی، زود می بخشی، زود می گریی، زود می خندی
چون سرشار از احساسی ...

تو مامورِ احساس، روی زمین هستی!
بی تو جهان می میرد...

تقدیم به همه بانوهای ایران زمین