بسم الله الرحمن الرحيم
بسم الله الرحمن الرحيم
قسمت اول :
آمَنَ الرَّسُولُ بِمَا أُنْزِلَ إِلَيْهِ مِنْ رَبِّهِ وَالْمُؤْمِنُونَ كُلٌّ آمَنَ بِاللَّهِ وَمَلَائِكَتِهِ وَكُتُبِهِ وَرُسُلِهِ لَا نُفَرِّقُ بَيْنَ أَحَدٍ مِنْ رُسُلِهِ وَقَالُوا سَمِعْنَا وَأَطَعْنَا غُفْرَانَكَ رَبَّنَا وَإِلَيْكَ الْمَصِيرُ - پیامبر به آنچه از پروردگارش به او نازل شده، ایمان آورده، و مؤمنان همگی به خدا و فرشتگان و کتابها و پیامبرانش، ایمان آوردهاند و بر اساس ایمان استوارشان گفتند: ما میان هیچ یک از پیامبران او فرق نمیگذاریم. و گفتند: شنیدیم و اطاعت کردیم، پروردگارا! آمرزشت را خواهانیم و بازگشت همه به سوی توست.(سوره بقره آیه 285)
شرح مختصر :
دانش - علم و شناخت معرفت، مقدم بر هر امری میباشد؛ تا انسان نداند و نشناسد، نمیتواند موضعی بگیرد یا کاری بکند؛ حبّ و بغض نیز پس از شناخت ایجاد میشود، هر چند که شناخت صحیح نباشد.
اما مقدم بودن، یعنی گام نخست بودن، نه گامهای بعدی که باید برداشته شود تا آدمی به اهداف و هدف نهایی خود برسد.
گام پس از شناخت، باور و سپس ایمان میباشد و ایمان آن شناخت و باوری است که به اعتقاد بیانجامد و از نیز بگذرد و سبب امنیّت گردد. به عنوان مثال: این شناخت که امریکا و اسرائیل دشمن میباشند، مقدم است؛ اما باور و ایمان به دشمنی اوست که سبب اتخاذ مواضع، رویکردها، مراقبتها و مقابلهها می گردد. هم چنین، شناخت این حقیقت که جمهوری اسلامی، استقلال این مملکت و تمامیّت ارضی آن را حفظ نموده و زمینه را برای رشد ملّت در عرصه های گوناگون مساعد ساخته، مقدم است، اما تا این حدّ را دشمنان نیز شناختهاند و میدانند، بلکه باور، اعتقاد و سپس ایمان به این حقیقت و واقعیت است که سبب اتخاذ مواضع و رویکردها میگردد.
در رابطه با توحید، نبوت و معاد، یا اسلام و قرآن و ولایت نیز همینگونه است؛ علم و شناخت مقدم است؛ اما حتی ابلیس لعین و سایر شیاطین جنّ و انس نیز از این علم و شناخت برخوردار بوده و میباشند،اما هرگز ایمان نیاوردند و کفر ورزیدند و کفرشان سبب دشمنی شان گردیده است!
بدیهی است که هیچ کسی نمیتواند در هیچ موردی، تمامی جزئیات مربوطه را بشناسد؛اما یک قاعده کلّی وجود داردکه آدمی میتواند وباید اصول را بشناسد و سپس فروع را به آنها ارجاع دهد؛ مانند بیماری که پزشک را می شناسد، به او اطمینان و اعتماد دارد و به تشخیص و تجویزش ایمان دارد، اما نه بیماریش را میشناسد و نه به داروها و آثار آنها علم دارد؛ لذا سخن، تشخیص و تجویز او را باور و به آن عمل مینماید.(ادامه دارد...)
قسمت اول :
آمَنَ الرَّسُولُ بِمَا أُنْزِلَ إِلَيْهِ مِنْ رَبِّهِ وَالْمُؤْمِنُونَ كُلٌّ آمَنَ بِاللَّهِ وَمَلَائِكَتِهِ وَكُتُبِهِ وَرُسُلِهِ لَا نُفَرِّقُ بَيْنَ أَحَدٍ مِنْ رُسُلِهِ وَقَالُوا سَمِعْنَا وَأَطَعْنَا غُفْرَانَكَ رَبَّنَا وَإِلَيْكَ الْمَصِيرُ - پیامبر به آنچه از پروردگارش به او نازل شده، ایمان آورده، و مؤمنان همگی به خدا و فرشتگان و کتابها و پیامبرانش، ایمان آوردهاند و بر اساس ایمان استوارشان گفتند: ما میان هیچ یک از پیامبران او فرق نمیگذاریم. و گفتند: شنیدیم و اطاعت کردیم، پروردگارا! آمرزشت را خواهانیم و بازگشت همه به سوی توست.(سوره بقره آیه 285)
شرح مختصر :
دانش - علم و شناخت معرفت، مقدم بر هر امری میباشد؛ تا انسان نداند و نشناسد، نمیتواند موضعی بگیرد یا کاری بکند؛ حبّ و بغض نیز پس از شناخت ایجاد میشود، هر چند که شناخت صحیح نباشد.
اما مقدم بودن، یعنی گام نخست بودن، نه گامهای بعدی که باید برداشته شود تا آدمی به اهداف و هدف نهایی خود برسد.
گام پس از شناخت، باور و سپس ایمان میباشد و ایمان آن شناخت و باوری است که به اعتقاد بیانجامد و از نیز بگذرد و سبب امنیّت گردد. به عنوان مثال: این شناخت که امریکا و اسرائیل دشمن میباشند، مقدم است؛ اما باور و ایمان به دشمنی اوست که سبب اتخاذ مواضع، رویکردها، مراقبتها و مقابلهها می گردد. هم چنین، شناخت این حقیقت که جمهوری اسلامی، استقلال این مملکت و تمامیّت ارضی آن را حفظ نموده و زمینه را برای رشد ملّت در عرصه های گوناگون مساعد ساخته، مقدم است، اما تا این حدّ را دشمنان نیز شناختهاند و میدانند، بلکه باور، اعتقاد و سپس ایمان به این حقیقت و واقعیت است که سبب اتخاذ مواضع و رویکردها میگردد.
در رابطه با توحید، نبوت و معاد، یا اسلام و قرآن و ولایت نیز همینگونه است؛ علم و شناخت مقدم است؛ اما حتی ابلیس لعین و سایر شیاطین جنّ و انس نیز از این علم و شناخت برخوردار بوده و میباشند،اما هرگز ایمان نیاوردند و کفر ورزیدند و کفرشان سبب دشمنی شان گردیده است!
بدیهی است که هیچ کسی نمیتواند در هیچ موردی، تمامی جزئیات مربوطه را بشناسد؛اما یک قاعده کلّی وجود داردکه آدمی میتواند وباید اصول را بشناسد و سپس فروع را به آنها ارجاع دهد؛ مانند بیماری که پزشک را می شناسد، به او اطمینان و اعتماد دارد و به تشخیص و تجویزش ایمان دارد، اما نه بیماریش را میشناسد و نه به داروها و آثار آنها علم دارد؛ لذا سخن، تشخیص و تجویز او را باور و به آن عمل مینماید.(ادامه دارد...)
۴۱۲
۱۹ شهریور ۱۴۰۳
دیدگاه ها
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.