دلتنگ رضایم،به همه صحن و رواقش

دلتنگ رضایم،به همه صحن و رواقش
جانم به فدایش همه لطف و عطایش

یا رب نظری کن مرا لطف به پابوس
ببینم حرمش،کفتر و گنبد به فدایش

هر روز دلم عقده کند بهر زیارت
هم کفترو هم گنبد و هم طاق طلایش

صبح ها به جمال، دل آرای رضا جانب مشرق
هر دم نگرم تا برسد جلوه ای از مهر و وفایش

دورم ز مشهد به خدا قلب من آنجاست
تا لطف رضا شامل من بشود سوی جوارش

گندم بخرم بهر کفترهای عاشق و دانه
تا چرخ زنند دورصحن و فضایش

از بس ز دوری رضا اشک بریختم ز چشمان
خشکیده شده بحر دو چشمم، همه ساز و نوایش

چندیست که خوابهای من افتاده به مشهد
شب نیست! که خوابم نبرد سوی لقایش!!!