و من مردم

و من مُردم...
زندگی که به این نفس کشیدنهای از سر اجبار نیست...
درست یادم نمی آید کی و کجا و با کدام حرف...
اما شک ندارم که رفتنت شلیک گلوله ای بود درست به مرکز حیات من...
حالا چه فرقی میکند بگویم تو یا شما؟
مرده ها که حرف نمیزنند...
شاید اما همین تبدیل ضمیر مفرد به جمع و حذف عزیزم از پای ثابت مکالماتمان خودش دلیل دیگری بود بر مرگ من...
دیدگاه ها (۱)

ترجیع بند بینظیر سید مهدی موسوی

اشک

نمردم...

کسی بیش از حد خوب...

در حال بارگزاری

خطا در دریافت مطلب های مرتبط