آسمانی

حافظا دیدی که کنعان دلم بی ماه شد ،

عاقبت با اشک غم کوه امیدم کاه شد ،

گفته بودی یوسف گمگشته باز آید ولی ،

یوسف من تا قیامت همنشین چاه شد.