و كاش وقتى ابر غم به گلوى كوچكت می رسد،
و كاش وقتى ابر غم به گلوى كوچكت میرسد،
از ياد نبرى شانه اى در كار نيست و بهتراست بپذيرى هميشه قرار است در آغوش باد گريه كنى
زيرا رنج تنهاست و رنجور تنهاتر.
از ياد نبرى شانه اى در كار نيست و بهتراست بپذيرى هميشه قرار است در آغوش باد گريه كنى
زيرا رنج تنهاست و رنجور تنهاتر.
۸۰۲
۲۷ آذر ۱۴۰۳
دیدگاه ها
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.