بسم الله الرحمن الرحيم
بسم الله الرحمن الرحيم
پاسخ قسمت دوم :
توصیفات نیز با دیدن نشانه‌ها و آثارشان شناخته می‌شوند، چنان که عقل و جهل - علم و نادانی- ایمان و کفر - محبّت و بغض - قوت وضعف وسلامتی وبیماری نیز با نشانه هایشان دیده و شناخته می‌شوند.
اگر ما ظهور عینی رحمت را نبینیم، با خواندن کتاب‌ها، معانی و تفاسیر، نمی توانیم درک کنیم که رحمت یعنی چه؟! لذا مصداق عینی قرار داد تا ببینیم و به پیامبر اکرم صلوات الله علیه و آله فرمود: وَمَا أَرْسَلْنَاكَ إِلَّا رَحْمَةً لِلْعَالَمِينَ - و تو را جز رحمتى براى جهانيان نفرستاديم (سوره انبیاء آیه 107)
و البته اگر رحمت را در وجود خودمان نبییم، با دیدن مصداق بیرونی، نمی توانیم درک کنیم که حقیقت رحمت چیست! و همین‌طور است درک حیات، علم، قدرت، محبّت، جود و کرم و سایر صفات.
خداوند سبحان نیز با نشانه‌ها اسم‌ها و آیاتش نشانه‌های هدایت کننده‌اش دیده و شناخته می‌شود.
همگان می‌توانند خدا را ببینند : از آنجا که آدمی از یک سو باید خدا را بشناسد و به او ایمان بیاورد و از سوی دیگر، تا نبیند نمی شناسد، خداوند سبحان خودش را با نشانه هایش به آنها نشان می‌دهد تا ببینند:سَنُرِيهِمْ آيَاتِنَا فِي الْآفَاقِ وَفِي أَنْفُسِهِمْ حَتَّى يَتَبَيَّنَ لَهُمْ أَنَّهُ الْحَقُّ أَوَلَمْ يَكْفِ بِرَبِّكَ أَنَّهُ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ شَهِيدٌ - به زودى نشانههاى خود را در افقهاى گوناگون و در وجودشان بديشان خواهيم نمود تا برايشان روشن گردد كه او خود حق است؛ آيا كافى نيست كه پروردگارت خود شاهد هر چيزى است.(سوره فصلّت آیه 53)
دقت شود که سَنُرِيهِمْ، نشان دادن است و نشان دادن برای دیدن می‌باشد.او خودش را در وجود خودمان و در افق‌های گوناگون، مانند: افق عقل و علم- افق قلب و فطرت و افق‌های خلقت در زمین و آسمان به ما نشان می‌دهد تا ببینیم، بشناسیم و ایمان بیاوریم.
اگر کسی، یک بنای عظیم را ببیند، گویی سازندۀ آن را دیده است و هر چه نگاهش علمی‌تر و عمیق‌تر باشد، سازنده را بیشتر و بهتر می‌بیند و می‌شناسد. لذا با دیدن مخلوق، خالق را می‌بینیم و می‌شناسیم با دیدن مصنوع، صانع را می‌بینیم و می شناسیم با دیدن عظمت عالَم هستی، به عظمت، علم و حکمت او پی‌بریم با دیدن این که هر چیزی، اندازه‌های معین و معلومی دارد، به قدرت اندازه‌گذاری او پی می‌بریم: إِنَّا كُلَّ شَيْءٍ خَلَقْنَاهُ بِقَدَرٍ - ماييم كه هر چيزى را به با اندازه آفريده ايم.(سوره قمر آیه 49)
و بالاخره با دیدن قوانین و نظم حاکم بر عالم هستی و استمرار حیات، ربوبیّت او را می بینیم.(ادامه دارد...)
پاسخ قسمت دوم :
توصیفات نیز با دیدن نشانه‌ها و آثارشان شناخته می‌شوند، چنان که عقل و جهل - علم و نادانی- ایمان و کفر - محبّت و بغض - قوت وضعف وسلامتی وبیماری نیز با نشانه هایشان دیده و شناخته می‌شوند.
اگر ما ظهور عینی رحمت را نبینیم، با خواندن کتاب‌ها، معانی و تفاسیر، نمی توانیم درک کنیم که رحمت یعنی چه؟! لذا مصداق عینی قرار داد تا ببینیم و به پیامبر اکرم صلوات الله علیه و آله فرمود: وَمَا أَرْسَلْنَاكَ إِلَّا رَحْمَةً لِلْعَالَمِينَ - و تو را جز رحمتى براى جهانيان نفرستاديم (سوره انبیاء آیه 107)
و البته اگر رحمت را در وجود خودمان نبییم، با دیدن مصداق بیرونی، نمی توانیم درک کنیم که حقیقت رحمت چیست! و همین‌طور است درک حیات، علم، قدرت، محبّت، جود و کرم و سایر صفات.
خداوند سبحان نیز با نشانه‌ها اسم‌ها و آیاتش نشانه‌های هدایت کننده‌اش دیده و شناخته می‌شود.
همگان می‌توانند خدا را ببینند : از آنجا که آدمی از یک سو باید خدا را بشناسد و به او ایمان بیاورد و از سوی دیگر، تا نبیند نمی شناسد، خداوند سبحان خودش را با نشانه هایش به آنها نشان می‌دهد تا ببینند:سَنُرِيهِمْ آيَاتِنَا فِي الْآفَاقِ وَفِي أَنْفُسِهِمْ حَتَّى يَتَبَيَّنَ لَهُمْ أَنَّهُ الْحَقُّ أَوَلَمْ يَكْفِ بِرَبِّكَ أَنَّهُ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ شَهِيدٌ - به زودى نشانههاى خود را در افقهاى گوناگون و در وجودشان بديشان خواهيم نمود تا برايشان روشن گردد كه او خود حق است؛ آيا كافى نيست كه پروردگارت خود شاهد هر چيزى است.(سوره فصلّت آیه 53)
دقت شود که سَنُرِيهِمْ، نشان دادن است و نشان دادن برای دیدن می‌باشد.او خودش را در وجود خودمان و در افق‌های گوناگون، مانند: افق عقل و علم- افق قلب و فطرت و افق‌های خلقت در زمین و آسمان به ما نشان می‌دهد تا ببینیم، بشناسیم و ایمان بیاوریم.
اگر کسی، یک بنای عظیم را ببیند، گویی سازندۀ آن را دیده است و هر چه نگاهش علمی‌تر و عمیق‌تر باشد، سازنده را بیشتر و بهتر می‌بیند و می‌شناسد. لذا با دیدن مخلوق، خالق را می‌بینیم و می‌شناسیم با دیدن مصنوع، صانع را می‌بینیم و می شناسیم با دیدن عظمت عالَم هستی، به عظمت، علم و حکمت او پی‌بریم با دیدن این که هر چیزی، اندازه‌های معین و معلومی دارد، به قدرت اندازه‌گذاری او پی می‌بریم: إِنَّا كُلَّ شَيْءٍ خَلَقْنَاهُ بِقَدَرٍ - ماييم كه هر چيزى را به با اندازه آفريده ايم.(سوره قمر آیه 49)
و بالاخره با دیدن قوانین و نظم حاکم بر عالم هستی و استمرار حیات، ربوبیّت او را می بینیم.(ادامه دارد...)
۴۴۸
۰۸ تیر ۱۴۰۳
دیدگاه ها
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.