ما ماهواره نداشتیم ما را رستوران نمی بردند که بدانیم جوجه

ما ماهواره نداشتیم ما را رستوران نمی بردند که بدانیم جوجه کباب چه شکلی است ما خیلی قانع بودیم به خدا صحنه دارترین تصاویر عمرمان عکس خانم های مینی ژوب پوشیده بود توی مجله های قدیمی یا زنانی که موهایشان باز بود توی کتاب های آموزش A.B.C.D زنهای فیلمهای تلوزیون ما توی خواب هم روسری سرشان می کردند حتی توی کتابهای علوممان هم با حجاب بودند ما فکر می کردیم بابا مامان هایمان ما را با دعا کردن به دنیا آورده اند عاشق که می شدیم رویا می بافتیم موبایل نداشتیم که اس ام اس بدهیم ما خودمان خودمان را شناختیم بدنمان را جنسیتمان را یواشکی و در گوشی آموختیم هیچکس یادمان نداد و حالا گیر افتاده ایم بین دو نسل نسلی که عشق و حال هایشان را توی شهر نو ها و کاباره های لاله زار کرده بودند و نسلی که دارد با فارسی وان و من و تو و ایکس باکس و فیس بوک بزرگ می شوند و هیچکدامشان مارا نمی شناسند و نمی فهمند ! سلامتی همه کسانی که هیچکی درکشون نکرد...(این متن رو تقدیم میکنم دهه پنجاهی هاوشصتی هاو هفتادی ها)
مخصوصا دهه 70