این تنها نامه ی خودکشیه که مربوط به ونسان ونگوگ نقاش

معروف هلندی که با هفت تیر که مطلق به صاحب خانه خویش بوده خودش رو در مزرعه ای میکشه اما این تلاش او ناموفق بوده و تنها باعث بیهوشی اون تا ساعت نزدیک به غروب خورشید میشه و بعدش اون به سمت خونه میره در کنار برادر و دکترش ساعات آخریه زندگیش رو سپری میکنه و این نامه رو هم دکترش براش مینویسه که در آن ونگوگ مینویسد《 گوش شما بریده شده است منبعی که دنباله نقطه چین را دنبال می کند.》 دکتر وی متوجه منظور اون نمی‌شود و لحظاتی بعد ونسان ونگوگ در آرلس، در یک بیمارستان روانی در تاریخ ۱۸ اوت ۱۹۳۰ جان میسپارد اما برادرش بعد ها میگوید که برادر خویش بابت اختلال هایی که بابت شکست عشقی او و مرگ خواهرشان تحمل کرده بوده و زندگی سخت و طاقت فرسایی که داشته گوش خود را بریده بود و خود را مقصر می‌دانست و منظور اون از نامه اش معذرت خواهی اون از خواهرش بابت نبودن پیشش در هنگام مرگ و فراغ معشوقه ی خویش بوده
که این دلیل دراماتیک بودن نامه ی وی است.
پایان!