: چرا کافران برخلاف مؤمنان دنیای آبادتری دارند؟! خداوند ا
: چرا کافران برخلاف مؤمنان دنیای آبادتری دارند؟! خداوند انسانهای صالح را دوست دارد، لذا اگر خلافى کنند، فوراً آنان را با عذاب خود مىگیرد تا متذکّر شوند، "اگر پیامبر سخنى را که ما نگفته ایم به ما نسبت دهد، با قدرت او را به قهر خود مى گیریم (آیه ۴۴حاقّه). امّا کافران :
"آنها که کافر شدند تصور نکنند اگر به آنان مهلت مىدهیم، به سودشان است! ما به آنان مهلت مىدهیم فقط براى اینکه بر گناهان خود بیفزایند و براى آنها، عذاب خوارکننده است! (آیه ۱۷۸آل عمران)" آسایش کافران هیچ دلیلی بر حقانیت آنان نیست، چنان که مشکلات و گرفتاری های مسلمانان و مومنان دلیلی بر بطلان دین و آیین ایشان نمیباشد، بلکه به این معناست که مومنان و مسلمانان با برخی از کارها تنبیه میشوند و این امور بازتاب خطاها و گناهان ریز و درشت آنان است. هر چند که برخی از این گرفتاری ها و ابتلائات مومنان برای این است که زنگارها از دل هایشان زدوده شود و پاک گردند. در روایت آمده:بلا برای ولایت و محبت الهی مانند لهیب آتش است برای طلاست، بنابراین میتوان در برخی از موارد گفت: هر که در این بزم مقربتر است جام بلا بیشترش میدهند.
امام صادق(ع) : خداوند وقتی بخواهد به بنده اش خیری برساند، وقتی بنده اش گناهی میکند به دنبال گناهش، او را به بلا و گرفتاری دچارش میسازد تا استغفار کند؛ اما وقتی بخواهد به بنده اش شری برساند وقتی بنده اش گناهی کرد دنبال گناهش نعمتی به او میرساند، تا بدین وسیله استغفار از یادش برود و او همچنان به گناهکاری خود ادامه دهد. (اصول کافی و درالمنثور ج۳)
عواملی که باعث خشکسالی میشود در مناطق مومن و غیر مومن فرق میکند عواملی نظیر نپرداختن زکات و کم فروشی و خیانت در امانت ووو که مربوط به مناطق مومن است لذا در آیاتی که سخن از گرفتاری دنیوی بخاطر عمل است لفظ مخاطب بکار میبرد . ما اصابکم من مصیبه (۳۰ شوری) . کُم یعنی شما ". پس منظور مومنین هستند نه کفار .
اما در منطقه غیر مومن طلبی است که کفار بخاطر اعمال نیکشان از خداوند دارند.
در باره عموم بشر خداوند دو شرط گذاشته برای اینکه برکات جامع و کامل دنیوی را به انها بدهد و انهم ایمان و عمل است. (۹۱ اعراف)
بنابراین خداوند پاداش انها را در دنیا میدهد که مبادا در آخرت طلبکار خدا باشند . این پاداش به صورتهای مختلفی داده میشود مثل نام نیک و شهرت یا پول و اموال یا رفاه و آسایش و... ولی اصل پاداش مومن در آخرت است.
لذا رسول خدا(ص) میفرمایند: اگر دنیا به اندازه بال مگسی نزد خداوند ارزش داشت ذره ای از آن را به کافر نمیداد .
منبع :غررالحکم، نهج‌البلاغه، بحارالأنوار
به نقل از shobahat@
"آنها که کافر شدند تصور نکنند اگر به آنان مهلت مىدهیم، به سودشان است! ما به آنان مهلت مىدهیم فقط براى اینکه بر گناهان خود بیفزایند و براى آنها، عذاب خوارکننده است! (آیه ۱۷۸آل عمران)" آسایش کافران هیچ دلیلی بر حقانیت آنان نیست، چنان که مشکلات و گرفتاری های مسلمانان و مومنان دلیلی بر بطلان دین و آیین ایشان نمیباشد، بلکه به این معناست که مومنان و مسلمانان با برخی از کارها تنبیه میشوند و این امور بازتاب خطاها و گناهان ریز و درشت آنان است. هر چند که برخی از این گرفتاری ها و ابتلائات مومنان برای این است که زنگارها از دل هایشان زدوده شود و پاک گردند. در روایت آمده:بلا برای ولایت و محبت الهی مانند لهیب آتش است برای طلاست، بنابراین میتوان در برخی از موارد گفت: هر که در این بزم مقربتر است جام بلا بیشترش میدهند.
امام صادق(ع) : خداوند وقتی بخواهد به بنده اش خیری برساند، وقتی بنده اش گناهی میکند به دنبال گناهش، او را به بلا و گرفتاری دچارش میسازد تا استغفار کند؛ اما وقتی بخواهد به بنده اش شری برساند وقتی بنده اش گناهی کرد دنبال گناهش نعمتی به او میرساند، تا بدین وسیله استغفار از یادش برود و او همچنان به گناهکاری خود ادامه دهد. (اصول کافی و درالمنثور ج۳)
عواملی که باعث خشکسالی میشود در مناطق مومن و غیر مومن فرق میکند عواملی نظیر نپرداختن زکات و کم فروشی و خیانت در امانت ووو که مربوط به مناطق مومن است لذا در آیاتی که سخن از گرفتاری دنیوی بخاطر عمل است لفظ مخاطب بکار میبرد . ما اصابکم من مصیبه (۳۰ شوری) . کُم یعنی شما ". پس منظور مومنین هستند نه کفار .
اما در منطقه غیر مومن طلبی است که کفار بخاطر اعمال نیکشان از خداوند دارند.
در باره عموم بشر خداوند دو شرط گذاشته برای اینکه برکات جامع و کامل دنیوی را به انها بدهد و انهم ایمان و عمل است. (۹۱ اعراف)
بنابراین خداوند پاداش انها را در دنیا میدهد که مبادا در آخرت طلبکار خدا باشند . این پاداش به صورتهای مختلفی داده میشود مثل نام نیک و شهرت یا پول و اموال یا رفاه و آسایش و... ولی اصل پاداش مومن در آخرت است.
لذا رسول خدا(ص) میفرمایند: اگر دنیا به اندازه بال مگسی نزد خداوند ارزش داشت ذره ای از آن را به کافر نمیداد .
منبع :غررالحکم، نهج‌البلاغه، بحارالأنوار
به نقل از shobahat@
۲.۵k
۱۸ بهمن ۱۳۹۳
دیدگاه ها (۱)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.