آغوشت بانیِ دیوان اشعار من است و واژه هایم حریص تر از من برای سفر در دشتِ تنت حرکت از تنگنای بازوانت تا بهشت لبت آه لبت توقف میکنم توقفی طولانی تا تولد شعری دیگر مرا ببوس .
دیدگاه ها (۱)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.