نوشم ازلبِ تو،ازمستیش چه شادم

نوشم ازلبِ تو،ازمستیش چه شادم
دربندچشم تو من،وَزهرغمے آزادم

درپیش تو نشسته،غرق سڪوتم اما
دربےنهایت عشق،تومیرسے به دادم

در دِے بهمن اسفند، بوے بهار آید
وقتےتویےڪنارم،این عشق در نهادم

من باتومستِ مستم،این عهدباتوبستم
جزروے تو به عالم،با همه در عِنادم

دردشت چشم نازت،گلهاےیاس هویداست
رویاےعشق آلود،بر من بتاب دَمادم

دست مرانگهدار،دردست خود نگارم
درشورمستی عشق،آزاد رها چو بادم