دوپارتی نامجون

ارزش زندگی به چیه؟به رویایی که داری؟به هدفت؟اگه تمام دنیاهم مال تو باشه بازم تو هیچی نداری!میدونی اون هیچی چیه؟اعتبار! نمیگم حرف مردم، ولی احساسات خودت محمه شاید این جمله رو درک نکنی ولی حرف مردم هیچوقت تورو به جایی نمی رسونه تو هرکاری هم که بکنی مردم باید راجب تو حرف بزنن چون راجب تو حرف زدن براشون اکسیژنه و اکسیژنه انسان هایی به نام مردم خیلی براشون مهمه چون با اون زنده هستن
اینجا هم همینه یه عده آدم که برای یه هو#س زود گذر خودشونو تحت اختیار یه نفر دیگه میزارن ولی کی می‌دونه که اونا فردا صبحش چقدر احساس بی ارزش بودنو پشیمونی میکنن؟خبب تقصیر خودشون نیست این زاتشونه که مقصره
درسته زات،زات انسان هارو هرگز نمیشه عوض کرد
و اون تنها کسیه که تو این جمعیت خراب چشم منو گرفت و با چشمای پاک و معصومش منو عاشق خودش کرد چقدر دیگه باید به بهونه نگاه کردنش به با#ر بیام درسته تو بار کار میکنه ظاهراً مجبوره ولی اون فقط بین این آدمای هوس باز نوشیدنی پخش میکنه و من از پاکیتش با خبرم نوشیدنیم تموم شد رفتم به سمت میزی که پشتش فرشته کوچولوی پاکم بود معلوم بود خسته هست بایدم باشه وقتی ۲۴ساعته کار کنی همین میشه دیگه
-ببخشید ؟
+خوش اومدین چی میل دارین براتون سرو کنم
-اینجا غذا هم پیدا میشه؟
+نه ما اینجا فقط نوشیدنی داریم
-باشه پس یه شرابی بدین که مورد علاقه خودتون باشه
+مورد علاقه من؟
-اره
+ب‍ باشه
بعد اینکه نوشیدنی رو آورد نشستم روی همون صندلی گردای میزو فهمیدم مورد علاقش شراب گیلاسه
-هه چه متقابل
+ها؟
-گفتم چه خوش سلیقه
+ممنونم نظر لطفتونه
چندمین بعد که در حال ضرف شستن بود آقای لی اومد که حدس میزنم مدیر اینجا بود
لی:هعی دختره احمق صدبار بهت نگفتم به جای این کارا برو نیازهای مردارو برطرف کننن؟
+گفتم که آقای لی من هنوز با##کره هستم نمیخام این کارو انجام بدم ازش متنفرم
-واقعا آنقدر اجباریه؟
لی:اوه آقای کیم شما کی اومدین
-معزرت خواهی کن
لی:چ چی؟
شیشه شرابمو بالا گرفتم و گفتم
-مگه کری؟
و بعد یه قلوپ ازش خوردم
لی:و ولی آقای کیم نم‍..
ایندفعه اصلحمو در آوردم
لی:معزرت می‌خوام خانم پارک
-نچ نچ نچ زانو بزن
لی:من این کارو نمیکنممم
-باشه هرجور راحتی فقط تا ۳ شماره دیگه مغزتو اینجا می ترکونم
لی:چی؟
-یک...
یهو زانو زد و دستاشو گره کرد پرنسس منم داشت از تعجب شاخ در میاورد
لی:منو ببخشید خانم پارک غلط کردم متاسفام بخاطر بی احترامی منو ببخشید
-هه چه زبونیم داری
لی:حالا میتونم پاشم
-میشه بگی چرا زانو زدی؟
لی:تا معذرت بخام
-درسته معذرت خواهی کردی اما مگه خانم پارک تورو بخشیده؟
یهو سرشو طرفش چرخوند
لی:م منو میبخشین؟
-خانم پارک ایشونو میبخشین؟
+ا آره مشکلی نیست
مایل به پارت دو