‎ﺑﮕﺬﺍﺭ ﺗﺮﮐﺖ ﮐﻨﻨﺪ؛
‎ﺑﮕﺬﺍﺭ ﺑﺨﻮﺍﻫﮯ ﻭ ﻧﺸﻮﺩ
‎ﺑﮕﺬﺍﺭ ﺩﯾﮕﺮ ﻓﺮﻗﮯ ﺑﯿﻦ ﺷﺐ ﻭ ﺭﻭﺯﺕ ﻧﺒﺎﺷﺪ
‎ﺑﮕﺬﺍﺭ ﺟﺎ ﺧﻮﺵ ﮐﻨﻨﺪ
‎ﺩﺳﺘﺎﻧﺖ ﺭﻭ ﺑﮧ ﺁﺳﻤﺎﻥ
‎ﺑﮕﺬﺍﺭ ﺁﺭﺯﻭﯾﺖ ﺑﺮﺁﻭﺭﺩﻩ ﻧﺸﺪﻩ ﺑﻤﺎﻧﺪ
‎ﺑﮕﺬﺍﺭ ﺍﺷﮏ ﺷﻮﺩ ﺩﺭﯾﺎ ﺩﺭﯾﺎ ﺑﺒﺎﺭﮮ ﺑﺮﺍﯾﺶ
‎ﺑﮕﺬﺍﺭ ﺩﺭﺩ ﺷﻮﺩ
‎ﺑﮕﺬﺍﺭ ﺟﺎﮮ ﺯﺧﻤﺶ ﺑﺎﻗﮯ ﺑﻤﺎﻧﺪ
‎ﺑﮕﺬﺍﺭ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﻤﺎﻧﮯ ﻭ ﺑﺎ ﺳﮑﻮﺗﮯ ﺗﻠﺦ ﻏﺮﻭﺏ ﻫﺎﯾﺖ ﺭﺍ
‎ﺑﮕﺬﺭﺍﻧﮯ
‎ﺑﮕﺬﺍﺭ ﺩﻧﯿﺎ ﻫﺮﭼﮧ ﻣﮯﺧﻮﺍﻫﺪ ﺳﺮﺕ ﺑﯿﺎﻭﺭﺩ
‎ﺗﻮ ﺍﻣﺎ ﺗﺤﻤﻞ ﮐﻦ؛
‎ﺗﻮ " ﺧﺪﺍﯾﺖ " ﺭﺍ ﺩﺍﺭﮮ ...
‎"ﺧﺪﺍﯾﮯ ﮐﮧ ﭼﻮﺑﺶ ﺻﺪﺍ ﻧﺪﺍﺭﺩ "