نامت در چشمانم چون لاله، سرخ چون نسترن سپید و مثل سرو سبز می ایستد نامت مژگانم را در می گیرد نامت در جانم گر می گیرد.
دیدگاه ها (۱)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.