نسلشون منقرض شده، دایناسورا رو نمی گم،

صحبت سر آدمای اصیلِ، اونایی که تموم خوبیای عالمو آدمو دارن‌و هرچی بهشون بدی می‌کنیم، واسمون خم به ابرو نمیارن، اونایی که حضورشون رو تو بزنگاه های زندگیمون حس کردیم، اما اونقدر قدرشون‌و ندونستیم تا کم کم خودشون رو ازمون گرفتن که نفهمیم کی و کجا دیگه ازمون نا امید شدن‌و رفتن...
میدونین اصیل بودن نه به ظاهر شیک‌و قشنگه، نه به ماشین‌و خونه‌ی خوب و نه به مدرک تحصیلی، اصیل بودن همون خوبیاییِ که هممون داریم فراموشش می‌کنیم...