بسم الله الرحمن الرحيم
بسم الله الرحمن الرحيم
پاسخ قسمت سوم :
بنابراین، خلقت زمین و آسمان‌ها و هر چه در آنهاست؛ هم واسطه دارند، هم سلسله مراتب و درجات و هم نقش‌های گوناگون؛ و البته انسان به سبب بر خورداری از امتیاز اختیار و اراده، در مقابل داده‌ها، مکلف و مسئول نیز می‌باشد، لذا همیشه و در هر حال و کاری، مورد امتحان قرار می‌گیرد.
امتحان حضرات ائمه و فاطمة الزهراء علیهم السلام : پس دانستیم که امتحان، صرفاً آزمایش به مصیبت‌ها، ابتلائات و فتنه‌های خوشایند و ناخوشایند نمی‌باشد؛ و نیز دانستیم که اصل آن به معنای خالص کردن است؛ و تصفیه و تدبر نیز امتحان می‌باشد.
بنابراین، وقتی بیان می‌شود که آنها را اولین مخلوقات و بالتبع سرآمد و اعظم اسما و نشانه‌های خودش قرار داد و هر چه هست را به واسطه آنان آفرید یا - ایشان را از نور خود آفرید و هر چه هست رابه نور ایشان نعمت وجود بخشید و از مصادیق همان امتحانات به معنای خالص کردن، فشرده کردن،تصفیه کردن، نظاره و تدبر کردن در شدت معرفت، ایمان و خلوص‌شان در بندگی اطاعت می‌باشد.
آیا این مراتب و درجات، تبعیض نیستند؟چرا، البته که تبعیض به معنای عام محسوب می‌شوند، ولی هر تبعیضی که ظلم و مذموم نیست.
خداوند متعال بر اساس علم و حکمت خود، بین تمامی موجودات عالم تفاوت هایی قرار داده است و بالتبع هیچ دو موجودی عین هم نیستند، لذا بعضی چنین هستند و بعضی چنان یعنی تبعیض.
تبعیض وقتی نکوهیده و مذموم می‌گردد که به خاطر حقوق یا منافع کسی، بر دیگری یا دیگران ظلم شود.
بنابراین نه با آفرینش خورشید، به ماه ظلم شده و نه باآفرینش ماه به ستارگان ظلم شده است،اگر چه همه از یک نوع می‌باشند و البته همه به نور همان خورشید روشن می‌شوند.
آیا با خلق اول، که بی‌واسطه خلق شده و به همین جهت اکمل مخلوقات است و دیگران به واسطه او آفریده شده‌اند، به سایر مخلوقات ظلم شده است و معنای عدل این است که همگان همان خلق اول باشند؟!
آیا اگر بگویند: میوه از گل است، گل از شاخه می‌روید، شاخته از تنه روییده و تنه از ریشه تغذیه شده و رشد یافته و ریشه نیز از شکافتن بذر پدیده آمده؛ یعنی به اجزای یک درخت ظلم شده است؟!
وقتی مؤمنی که نه در مقام خلقت در جایگاه اهل عصمت علیهم السلام است و نه در سیر نزول متحمل آن همه اذیب و آزار شده و نه درسیر صعود،آن همه عبادت و جهاد مخلصانه داشته،منتهی به حد توان و استعدادهای خودش سعیش را کرده است، با آنان محشور می شود، با شفاعت آنان وارد بهشت می شود و در کنار کوثر به جمع آنان می پیوندد،نه تنها هیچ ظلمی در کار نیست، عدل هم نیست؛ بلکه همه رحمت، لطف و احسان است.(ادامه دارد...)
پاسخ قسمت سوم :
بنابراین، خلقت زمین و آسمان‌ها و هر چه در آنهاست؛ هم واسطه دارند، هم سلسله مراتب و درجات و هم نقش‌های گوناگون؛ و البته انسان به سبب بر خورداری از امتیاز اختیار و اراده، در مقابل داده‌ها، مکلف و مسئول نیز می‌باشد، لذا همیشه و در هر حال و کاری، مورد امتحان قرار می‌گیرد.
امتحان حضرات ائمه و فاطمة الزهراء علیهم السلام : پس دانستیم که امتحان، صرفاً آزمایش به مصیبت‌ها، ابتلائات و فتنه‌های خوشایند و ناخوشایند نمی‌باشد؛ و نیز دانستیم که اصل آن به معنای خالص کردن است؛ و تصفیه و تدبر نیز امتحان می‌باشد.
بنابراین، وقتی بیان می‌شود که آنها را اولین مخلوقات و بالتبع سرآمد و اعظم اسما و نشانه‌های خودش قرار داد و هر چه هست را به واسطه آنان آفرید یا - ایشان را از نور خود آفرید و هر چه هست رابه نور ایشان نعمت وجود بخشید و از مصادیق همان امتحانات به معنای خالص کردن، فشرده کردن،تصفیه کردن، نظاره و تدبر کردن در شدت معرفت، ایمان و خلوص‌شان در بندگی اطاعت می‌باشد.
آیا این مراتب و درجات، تبعیض نیستند؟چرا، البته که تبعیض به معنای عام محسوب می‌شوند، ولی هر تبعیضی که ظلم و مذموم نیست.
خداوند متعال بر اساس علم و حکمت خود، بین تمامی موجودات عالم تفاوت هایی قرار داده است و بالتبع هیچ دو موجودی عین هم نیستند، لذا بعضی چنین هستند و بعضی چنان یعنی تبعیض.
تبعیض وقتی نکوهیده و مذموم می‌گردد که به خاطر حقوق یا منافع کسی، بر دیگری یا دیگران ظلم شود.
بنابراین نه با آفرینش خورشید، به ماه ظلم شده و نه باآفرینش ماه به ستارگان ظلم شده است،اگر چه همه از یک نوع می‌باشند و البته همه به نور همان خورشید روشن می‌شوند.
آیا با خلق اول، که بی‌واسطه خلق شده و به همین جهت اکمل مخلوقات است و دیگران به واسطه او آفریده شده‌اند، به سایر مخلوقات ظلم شده است و معنای عدل این است که همگان همان خلق اول باشند؟!
آیا اگر بگویند: میوه از گل است، گل از شاخه می‌روید، شاخته از تنه روییده و تنه از ریشه تغذیه شده و رشد یافته و ریشه نیز از شکافتن بذر پدیده آمده؛ یعنی به اجزای یک درخت ظلم شده است؟!
وقتی مؤمنی که نه در مقام خلقت در جایگاه اهل عصمت علیهم السلام است و نه در سیر نزول متحمل آن همه اذیب و آزار شده و نه درسیر صعود،آن همه عبادت و جهاد مخلصانه داشته،منتهی به حد توان و استعدادهای خودش سعیش را کرده است، با آنان محشور می شود، با شفاعت آنان وارد بهشت می شود و در کنار کوثر به جمع آنان می پیوندد،نه تنها هیچ ظلمی در کار نیست، عدل هم نیست؛ بلکه همه رحمت، لطف و احسان است.(ادامه دارد...)
۳۳۶
۲۵ آبان ۱۴۰۳
دیدگاه ها
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.