رمان جاسوس و مدرسه پارت ۱۰

از زبان راوی::
دو‌روز‌بعد جلوی‌ایستگاه میلان ساعت ۳ ظهر::
(بکی::*،آنیا::+)
+سلام بکی جونم
*سلام آنیا چان،می بینم امروزم مثل همیشه قشنگ شدی این ترکیب رنگی لباست را خیلی دوست دارم،رنگ های دلنشینی برای ست انتخاب می‌کنی رنگ‌گلبهی پیرهنت واقعا با رنگ شیری دامن‌گلدارت تناسب خوبی برقرار کرده و‌کلاه حصیریتم نگم که چقدر قشنگ ترت کرده:)
+وای بکی جونم داری خجالتم میدی واقعا
کار خاص نکردم که مثل همیشه ساده پوشیدم...
*نه عزیزم تو قدرت من را در نحوه ی لباس پوشیدن افراد متوجه نمیشی ترکیب رنگی و‌ لباس مرتب در با وقار جلوه دادن یک خانم تاثیر خیلی خوبی داره!
+واو خانم طراح لباس بیشتر از همینم ازتون انتظار نمی رفت شماهم همیشه خوش سلیقه و خوش پوشید.
*بله چی فکر کردی من حرفه ای هستم.
+بله بله،اما بکی مترو داره میره بهتر نیست این بحث را بعدا ادامه بدیم?
*او آره آره بدو بریممم
از زبان راوی:: پس از ۵۰ دقیقه
جلوی کاخ سیلیکا::
+او این جا رو چقدر نامزدت باید پولدار باشه آخه؟ فقط خود محوطه ی حیاطش ده برابر اندازه ی خانه ی ماست،چقدر گل های زیبایی اینجا کاشته شده،منظره ی کاخ واقعا ستودنی
حتما باغبان و‌مئمار های زبردستی در هنر پردازی‌و‌ساخت این مکان به این زیبایی و‌دقت نقش داشته اند.
*همینطوره،سلیقه ی هنری در ساخت یک بنا تاثیر خوبی در‌جلوه و‌حس مخاطب به آن مکان میده
+درسته واقعا حس خوبی را به آدم منتقل می کند.
*او ببین آنیا ایشون آقای فردریک دزموند هستند خودشون تنها و‌بدون خدمتکار اومدند؟